لنگرگاهی در شن روان

«لنگرگاهی در شن روان» شامل 6تجربه از سوگ و مواجهه با مرگ است که در 3قالب جستار، نامه‌نگاری و خاطره‌پردازی نوشته شده است. چاپ اول این کتاب در روزهایی منتشر شد که همه‌گیری کرونا در کنار ابهام در سرنوشت و آینده انسان‌ها و محو شدن آرزوهای نقش‌بسته در ذهن با یأسی که به جان بشر انداخته بود، فرصت سوگواری جمعی را نیز از بسیاری از ما دریغ کرده بود. این تجربه جدید از رویارویی با ماتم جمعی در خلوت به‌مراتب دشوارتر از سوگواری‌های جمعی برای یک شخص بود اما در عوض فرصتی پدید آورد تا عده‌ای عمیق‌تر در باب مرگ و چیستی و چرایی وجود بیندیشند و اینگونه در جست‌وجوی التیامی برای زخم‌های روحی خود در شکلی تازه از زندگی پس از فقدان باشند. نویسندگان این کتاب که از چهره‌های نام آشنای ادبیات هستند هر کدام از منظری خاص به سوگ و مرگ اندیشیده‌اند. این معنایابی در فقدان و نوشتن تجربه‌هایی از مرگ نزدیکان، فارغ از اینکه به راهکاری مؤثر منتهی شده  یا در یأسی پایان‌ناپذیر گرفتار آمده است، می‌تواند به واسطه ادبیات، دل‌های بی‌قرار و ناآرام را به ملجأ و تکیه‌گاهی مطمئن برساند. 6روایتی که در قالب جستار، خاطره‌پردازی و نامه‌نگاری لنگرگاهی در شن روان آمده عبارت است از: جستار «یادداشت‌های سوگ» روایت چیماماندا انگزی آدیچی است از تجربه سوگ پدرش در عصر پاندمی، «درنگ تاریک» گزیده‌ای از نامه‌هایی است که راینر ماریا ریلکه برای تسلیت به دوستان و نزدیکانش نوشته و در آنها از تجربه سوگ و مواجهه با مرگ سخن گفته است. لنگرگاهی در شن روان به همت خانم الهام شوشتری‌زاده گردآوری و ترجمه شده و انتشارات اطراف آن را به چاپ رسانده است. علاوه بر نسخه چاپی کتاب، نسخه الکترونیک آن نیز در پلتفرم طاقچه در دسترس است.