تقویم/ درخشش یک نابغه

قد متوسطی داشت، نگاهش نافذ بود و ریشی بلند ترکیب چهره‌اش را شرقی کرده بود. راجع به «استنلی کوبریک» صحبت می‌کنیم، نابغه تکرار نشدنی تاریخ سینما و کارگردانی که هر فیلم‌اش یک اتفاق تاریخی محسوب می‌شد و به کمال گرایی شهرت داشت. حتی اگر فیلم‌هایش را ندیده باشید، کافی است به چند چشمه از کارهایش برای ساختن آنها توجه کنید. مثلا اینکه برای نوشتن فیلمنامه‌ای درباره ناپلئون(که فیلمش را هرگز نساخت) یک کتابخانه راه انداخت و 18هزار جلد کتاب را زیر و رو کرد و برای ساختن «باری لیندون»، فیلمی که می‌خواست حتما در نور شمع فیلمبرداری‌اش کند، سفارش داد دانشمندان ناسا برایش لنزهای مخصوص بسازند و 3ساعت فیلم را با نور خورشید و یا شمع گرفت. کوبریک پسر یک پزشک و دانش‌آموز معمولی مدرسه‌ای در محله برانکس نیویورک بود که یک روز با هدیه گرفتن یک دوربین از طرف پدرش، زندگی‌اش عوض شد. او نخستین فیلمش را در سال1953 ساخت به اسم «ترس و هوس» و در طول 46سال بعد فقط 13فیلم ساخت تقریبا در 13ژانر. می‌خواست ثابت کند اگر اراده کند، می‌تواند با هر سوژه‌ای یک اثر خیره‌کننده خلق کند و خب ثابت کرد. چون نمی‌شود به ژانر «جنگ» فکر کرد و «غلاف تمام فلزی» را بی‌خیال شد و نمی‌شود به ژانر «علمی- تخیلی» فکر کرد و «2001، یک اودیسه فضایی» را بی‌خیال شد و نمی‌شود به ژانر «وحشت» فکر کرد و «درخشش» را بی‌خیال شد... نمی‌شود کوبریک را بی‌خیال شد، شما با یک کمال‌گرای دیوانه طرفید! او گاهی برای گرفتن یک نما 50بار برداشت می‌کرد و این یعنی ریزبینی، یعنی وسواس و کمال‌گرایی بی‌حد و اندازه. شاید به همین دلیل بود که هیچ‌کس بیشتر از یک‌بار با کوبریک کار نمی‌کرد. استنلی کوبریک در سن ۷۰سالگی و در تاریخ ۷مارس۱۹۹۹ (16اسفند1377) درگذشت. با اینکه برخی می‌گویند او با مرگ طبیعی از دنیا نرفت، بلکه به قتل رسید، دلیل رسمی مرگ کوبریک اما سکته قلبی اعلام شد.