تقویم / تولد/ مرد خنده‌ها

«یکم اسفند 1325در تهران متولد شده‌ام؛ چهارراه گمرک امیریه؛ البته نه وسط چهارراه. اگرچه گفته‌اند خیر الامور اوسطها.»  امروز تولد عمران صلاحی، یکی از شاخص‌ترین شاعران طنزپرداز معاصر است که این جمله را در وصف تولدش نوشته و سال‌ها با نوشته‌های خود خنده را به مردم هدیه داد. عمران صلاحی نوشتن را از مجله توفیق و به‌دنبال آشنایی با پرویز شاپور در سال ۱۳۴۵ آغاز کرد. از سنگ زدن به دوچرخه قراضه‌اش شعر ساخت و با امضایی برای نشریه فکاهی توفیق فرستاد. شعر چاپ شد و در 20سالگی عضو هیأت تحریریه توفیق شد. به ‌گفته صلاحی، سال 45 نقطه
‌عطف زندگی هنری او بوده است؛ سالی که در آن به دو زبان فارسی و ترکی شعر نو می‌سرود و همکاری‌اش با توفیق زمینه‌ساز آشنایی با خیلی از اهالی ادب و هنر شد. در سال1352 به استخدام رادیو درآمد و تا سال1375 که بازنشسته شد، به این همکاری ادامه داد. او همچنین سال‌ها در مطبوعات ازجمله «گل‌آقا» طنز می‌نوشت. او در یکی از خاطرات خود در مورد گل‌آقا می‌نویسد: «زمانی که در روزنامه توفیق کار می‌کردیم، کیومرث صابری فومنی (گل‌آقا) معاون سردبیر بود. از هر مطلبی که خوش‌اش نمی‌آمد، زیر آن می‌نوشت: مرا نگرفت! روزی بیژن اسدی‌پور به ما گفت: چه کار کنم که مطلب من این گردن‌شکسته را بگیرد؟ «گردن‌شکسته» یکی از اسامی مستعار صابری در توفیق بود. گفتیم: به مطلبت سگ ببند!».
«طنزآوران امروز ایران»، «گریه در آب»، «قطاری در مه»، «ایستگاه بین راه»، «حالا حکایت ماست»، «باران پنهان»، «از گلستان من ببر ورقی»، «هزار و یک آیینه»، «گزینه‌ اشعار» و «مرا به نام کوچکم صدا بزن» (گزینه شعرها) ازجمله آثار منتشرشده‌ این شاعر طنزپردازند. عمران صلاحی 11مهرماه سال‌85 به‌علت درد در قفسه سینه به بیمارستان رفت و در نهایت بر اثر سکته قلبی در سن 60سالگی درگذشت.