تقویم / سالمرگ/ شهریار خراسان

سید عمادالدین برقعی که به عماد خراسانی معروف است، درست یک‌قرن پیش در سال1300 در مشهد متولد شد؛ اما معلوم نیست در چه روزی از آن آخرین سال قرن سیزدهم به دنیا آمده است. آنچنان که استاد، خود در گفت‌وگویی اشاره کرده، مسبب این ماجرا گویا مأمور ثبت احوال بوده که روز تولد پسر سیدمحمدتقی معین دفتر و بی‌بی حرمت را در سجل او ثبت نکرده بوده است. عماد خراسانی بسیار زود طعم یتیمی و به‌تبع آن، تنهایی را چشید. سه ساله بود که سایه مادر از سرش رفت. در شش سالگی نیز پدر خود را از دست داد. از آن پس تحت سرپرستی پدربزرگ و مادربزرگ خود، زندگی می‌کرد. پس از روزگار کودکی هم تنهایی دست از سر عماد برنداشت؛ گویی تقدیرش با تنهایی و انزوا رقم خورده بود. او در ۲۵سالگی ازدواج می‌کند، اما این ازدواج دوامی نمی‌یابد و همسر عماد حدود 8ماه پس از ازدواج، به‌علت بیماری به رحمت حق می‌پیوندد و عماد خراسانی بی‌آنکه فرزندی داشته باشد، تا پایان عمر، تنهایی پیشه می‌کند.  او در جوانی با تخلص «شاهین» یا «شاخص» شعر می‌گفت و سپس «عماد خراسانی»، تخلصی بود که فریدون مشیری برای این شاعر برگزید. عماد خراسانی قطعه‌های شعری بسیاری اعم از غزل، قصیده، مثنوی، مسمط و رباعی سروده است. سرایش «غزل» و پرچمداری شعر عروضی فارسی در روزگار معاصر از مهم‌ترین وجوه اشتراک شهریار تبریزی و عماد خراسانی است. اگر استاد شهریار، به‌حق یکی از سرآمدان غزل معاصر است، عماد خراسانی هم که 15 سال از شهریار کوچک‌تر بود، یکی دیگر از قله‌های غزل معاصر فارسی به‌شمار می‌آید. عماد شیفته شهریار بود و جالب اینکه مهدی اخوان ثالث نیز عماد را «شهریار خراسان» خوانده است. عماد خراسانی پس از یک دوره بیماری در ۲۸بهمن۱۳۸۲ در تهران در ۸۲سالگی درگذشت.