ملامت صداقت؟
آنچه انتظار نداشتیم از حسین کلانی بشنویم
حسین کلانی آنقدر آدم عزیز، محترم و خوشسابقهای است که انتقاد کردن از او کار بسیار سختی بهنظر میرسد. قرار هم نیست اینجا چنین کاری انجام بدهیم، اما راستش این است که یکی از آخرین جملات او کمی جای تعجب داشت. آقای کلانی خطاب به کسانی که منجر به حذف پرسپولیس و استقلال از لیگ قهرمانان آسیا شدند گفته: «با افتخار میگویند راست گفتیم و این تیمها حذف شدند. بیجا کردید راست گفتید. ما در حال جنگ با دشمن هستیم و در چنین شرایطی نباید این کار را انجام میدادید.»
ما هم قبول داریم که بهتر بود آقایان مسئول با جدیت بیشتر و در زمان مناسبتر به رفع ایرادات میپرداختند تا مجوز حرفهای سرخابیها صادر شود، اما آیا از نظر جناب کلانی باز هم باید دروغ تحویل کنفدراسیون میدادیم تا این بنای کج، یک وجب دیگر بالاتر برود؟ یعنی این کار درست بود؟ فراموش نکنیم اتفاقا صداقت در این موارد بهتر است و شاید ضرر کوتاهمدت داشته باشد، اما در بلندمدت میتواند منجر به اصلاح ساختارها و رفع عیوب شود. در سالهای گذشته حتی مدیران فوتبال عربستان هم با ارائه اطلاعات واقعی در مورد تیمهایشان شاهد حذف امثال الاتحاد از لیگ قهرمانان بودند. کاش به جای اینکه «راستگویی» را محکوم کنیم، از این همه اهمال و سستی در سر و سامان دادن به وضع سرخابیها ایراد بگیریم. با همه این اوصاف مخلص حسینخان کلانی هم هستیم.