درگذشت بهمن جلالى

در بیش از 40سال عمر عکاسی‌اش برخی از به‌یادماندنی‌ترین تصاویر تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران را آفرید. بهمن جلالی نه‌تنها عکاسی پرتلاش و هنرمندی تأثیرگذار بود، که با راه‌اندازی نهادهای عکاسی و بیش از 2دهه تدریس عکاسی در دانشگاه و مراکز آموزشی، در ارتقای جایگاه عکاسی در ایران و تربیت نسل جدیدی از عکاسان و معلمان، نقشی کلیدی داشت. بهمن جلالی در سال۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشکده ‌اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه ملی، از اواسط دهه۱۳۴۰ عکاسی را آغاز کرد. او در سال۱۳۵۳ و درحالی‌که رشته عکاسی در دانشگاه‌های ایران هنوز شکل نگرفته بود، به انگلستان رفت تا در استودیو عکاسی جان ویکرز به کارآموزی مشغول شود. جلالی در سال۱۳۵۵ به ایران بازگشت و باقی عمرش در ایران را به عکاسی، تحقیق و تدریس در حوزه‌ عکاسی پرداخت. اگرچه شروع فعالیت عکاسی بهمن جلالی به سال‌های قبل از انقلاب بازمی‌گردد، اما او نیز همچون بسیاری از عکاسان هم‌نسلش با عکاسی از رخدادهای انقلاب۱۳۵۷ مورد توجه قرار گرفت. اما چیزی که باعث شهرت بیشتر جلالی شد، عکاسی از جنگ ایران و عراق بود. بهمن جلالی از نخستین سال‌های جنگ ایران و عراق، به نقاط مورد هجوم دشمن، شهرهایی مثل آبادان و خرمشهر، سفر کرد و حاصل کارهایش در مجموعه‌هایی مثل «آبادان، که می‌جنگد: یک عکس-گزارش از بهمن جلالی» و «خرمشهر: ۴خرداد۱۳۶۱» منتشر شدند. پس از پایان جنگ و با آغاز دهه۱۳۷۰، دوران جدیدی برای بهمن جلالی آغاز شد. او در این دوران در راه‌اندازی موزه عکسخانه شهر و مجله «عکسنامه» نقش اساسی داشت. این بزرگمرد عکاسی ایران پس از سال‌ها به‌تصویر کشیدن موضوعات مختلف، سرانجام ۲۵دی۱۳۸۸ به‌دلیل سرطان پانکراس در خانه خود در تهران چشم از جهان فروبست.