ایلیا ایلف و یوگنی پتروف
آنها در هتل آپارتمان «سوربون» اقامت کردند. آستاپ تمام کارکنان انگشتشمار هتل را کلافه کرد. او ابتدا اتاقهای 7روبلی را دید، اما از مبلمان آنها خوشش نیامد. اثاثیه اتاقهای 5روبلی بیشتر به دلش نشست، ولی فرشها مندرس بودند و مشامش را میآزردند. در اتاقهای 3روبلی همهچیز بر وفق مراد بود؛ البته بهجز تابلوها.
آستاپ گفت: «من اصلا نمیتوانم با منظره زیر یک سقف باشم.»
ناچار شدند در اتاقی به قیمت یک روبل و80کوپک اقامت کنند. آنجا نه منظرهای بود و نه فرشی. اثاثیه هم بسیار سختگیرانه انتخاب شده بود؛ 2تخت و یک پاتختی.
آستاپ با رضایت گفت: «به سبک عصر حجر. توی تشکها که خبری از جانوران ماقبل تاریخ نیست، هان؟»
کتاب دوازده صندلی
در همینه زمینه :