• پنج شنبه 27 اردیبهشت 1403
  • الْخَمِيس 8 ذی القعده 1445
  • 2024 May 16
شنبه 13 آذر 1400
کد مطلب : 147210
+
-

از روز اول گفتم شرکت نکنیم

سعید رضایی، سرمربی تیم والیبال فولاد متهم است که با اصرار برای حضور در جام باشگاه‌های جهان، والیبال را به دردسر انداخته اما او می‌گوید تنها مخالف سرسخت این اعزام بوده و رفتن به برزیل، خواست فدراسیون است

از روز اول گفتم شرکت نکنیم

لیلی خرسند
تیم والیبال فولاد سیرجان باید به جام باشگاه‌های جهان برود اما سعید رضایی، سرمربی این تیم به رفتن تیم راضی نیست. سیرجان سال پیش در لیگ قهرمان شد و درحالی‌که تا مرز فروپاشی پیش رفته بود، در لیگ ماندگار شد. این تیم با اینکه بیشتر ستاره‌های فصل قبل را از دست داده بود، قهرمان جام باشگاه‌های آسیا شد و حالا یکی از تیم‌های حاضر در جام باشگاه‌های جهان است که از 16 تا 22آذر در برزیل برگزار می‌شود. سیرجان به اندازه کافی بازیکن ندارد، آنهایی هم که هستند آسیب‌دیده‌اند. از روز اول حرف رضایی این بود که از این جام انصراف بدهند و تمرکز تیم روی لیگ باشد، اما فدراسیون که حتی در برنامه‌ریزی لیگ، غیبت چندروزه سیرجان و حضور تیم در جام باشگاه‌ها را ندیده بود، مصر است که تیم برای دفاع از اعتبار والیبال ایران در مسابقات شرکت کند. آنها در مشورت با مدیران باشگاه تصمیم به اعزام تیم گرفته‌اند و تیم‌های دیگر شاکی‌اند که با رفتن سیرجان و تعویق لیگ، برنامه‌ریزی‌شان به هم می‌ریزد. اعتراض بعدی آنها به دادن بازیکن قرضی به سیرجان است. بیشتر آنها در این اتفاق رضایی را مقصر می‌دانند و مدعی‌‌اند که او به‌خاطر سفر توریستی، به لیگ و منافع ملی لطمه می‌زند. اما سعید رضایی در گفت‌وگو با همشهری از خودش و تیمش دفاع می‌کند.

 در شرایطی که تیم شما نه به اندازه کافی بازیکن دارد، نه تیمی حاضر است به شما بازیکن بدهد و در لیگ هم نتوانسته‌اید خوب نتیجه بگیرید، چه اصراری است که به جام باشگاه‌های جهان بروید؟
من روز اول نظر فنی‌ام را به باشگاه و فدراسیون دادم و گفتم با توجه به شرایطی که تیم دارد، بهتر است در مسابقات شرکت نکنیم. هم آنجا نمی‌توانیم موفق شویم و هم اینکه وقتی با یک تیم خسته از برزیل برگردیم، لیگ را از دست می‌دهیم و این به ضرر ماست. تیم هیچ فرصتی برای استراحت ندارد. من حتی در نیم‌فصل فرصت یارگیری را هم از دست می‌دهم. سال2015 به‌عنوان مربی همراه با پیکان این مسابقات را تجربه کردم که دقیقا در همین شهر برزیل برگزار می‌شد. بنابراین بهتر از همه می‌دانم رفت و برگشت چه مشکلاتی دارد و چقدر می‌تواند به تیم لطمه بزند. اوایل فدراسیون هم رفتن به این مسابقات را کار سختی می‌دانست، آنها حتی در برنامه‌ لیگ هم این مسابقات را لحاظ نکرده بودند. مدیر باشگاه هم نظر من را پذیرفت و حتی حاضر شد جریمه بدهد و از مسابقات کنار بکشد. اما نظر فدراسیون عوض شد و گفتند حضور در این جام بحث ملی است و باید تیم اعزام شود. وعده حمایت دادند و باشگاه را راضی کردند که تیم به برزیل برود.

 وعده چه حمایتی را دادند؟
اینکه باشگاه‌ها را راضی کنند که به ما بازیکن بدهند و برنامه لیگ را تغییر بدهند، اما بعد از اینکه باشگاه با توجه به این دو مورد تأییدیه داد در مسابقات شرکت کنیم، به وعده‌ها عمل نشد. ما را مجبور کردند روز چهارشنبه به‌جای سیرجان در تهران با هراز آمل بازی کنیم. تا یک روز قبل از اعزام هم مشخص نیست ما چه بازیکنانی را داریم. فدراسیون می‌گوید بحث ملی است، من نه به کلام که در عمل نشان داده‌ام حواسم به مسائل ملی هست. قبل از المپیک از کادر فنی تیم ملی کنار کشیدم اما سکوت کردم تا تیم ملی ضرر نکند.

 طوری وانمود می‌شود که انگار شما تنها کسی هستید که اصرار دارید تیم به مسابقه برود.
من مخالف سرسخت این اعزام بودم و هستم. در فدراسیون جلسه گذاشتند و با دلایل فنی و منطقی مخالفتم را اعلام کردم. رفتن به این مسابقات به اعتبار والیبال و تیم من لطمه می‌زند. من هنوز نتوانسته‌ام مشکلات تیم را بعد از جام باشگاه‌های آسیا حل کنم. چند بازیکن مصدوم دارم، تیم از برزیل برگردد، نمی‌‌تواند در لیگ کاری کند و من مربی باید پاسخگو باشم.

 یکی از بحث‌های اصلی بر سر حضور صابر کاظمی در تیم شماست. صابر می‌گوید مصدوم است و حاضر نیست برای تیم شما بازی کند.
به باشگاه‌ها و مربیان حق می‌دهم که با ما همکاری نکنند. آنها حق دارند‌ سرمایه‌هایشان را حفظ کنند اما باشگاه‌ها وقتی با بازیکنی قرارداد می‌بندند، باید ببینند قرارداد بازیکن با باشگاه در چه شرایطی است. من و باشگاه در گرفتن بازیکن هیچ دخالتی نکردیم. فدراسیون به اصرار از من لیست بازیکن خواست و من روی هیچ بازیکن خاصی تأکید نکردم. وقتی خود فدراسیون دید باشگاه‌های دیگر بازیکن نمی‌دهند، روی بازیکنانی تمرکز کرد که با ما قرارداد قانونی دارند و صابر یکی از آنها بود. بشخصه از نظر اخلاقی موافق حضور صابر در تیم نیستم.

 یکی دو خبرگزاری نوشته‌اند که باشگاه سیرجان، صابر را تهدید کرده و حتی گفته پزشک معتمد فدراسیون باید مصدومیت این بازیکن را تأیید کند.
من و باشگاه نه با بازیکنی تماس گرفتیم و نه کسی را تهدید کردیم. اگر تهدیدی بوده، خود صابر می‌‌تواند شهادت بدهد که چه کسانی تهدیدش کرده‌اند. فکر می‌کنم اگر بازیکن مستقیم با باشگاه صحبت می‌کرد، خیلی بهتر بود تا اینکه در رسانه‌ها حرفش را بزند و صحبت‌هایش تحریف شود. خبرگزاری‌هایی که مدعی‌اند حافظ منافع ملی و قوانین هستند، چطور می‌توانند به‌خودشان اجازه بدهند این خبرهای کذب را منتشر کنند؟ در این خبرگزاری‌ها هیچ‌کسی روی نوشته‌های خبرنگاران نظارت نمی‌کند؟ این خبرگزاری‌ها با نشر اکاذیب، ذهنیت جامعه را نسبت به یک مجموعه تغییر می‌دهند. تا دیروز از سعید رضایی اسمی نبود و انگار سیرجان مربی ندارد ولی امروز اسم من وسط است. همانطور که در المپیک و سر بازی‌های تیم ملی بعضی از افراد دنبال منافع شخصی‌شان بودند، این بار هم منافع خودشان را به منافع ملی و باشگاهی ترجیح داده‌اند.

 چرا خود فدراسیون درست اطلاع‌رسانی نمی‌کند؟
آنها در جریان همه اتفاقات هستند و باید این اخبار را تکذیب کنند. باید به همه بگویند از طرف فدراسیون با بازیکنان تماس گرفته‌ شده نه از طرف باشگاه.

 باشگاه‌ها‌ هم مقصر هستند. چرا قانونی را که در آیین‌نامه هست و به ضرر خودشان است، تأیید کرده‌اند؟
باشگاه‌ها و مدیرانشان باید جوابگو باشند. صورت مسئله را پاک کرده‌ایم و دنبال متهم می‌گردیم ولی بهتر است که واقعیت‌ها گفته شود.

 دلیل اصرار فدراسیون برای حضور در این مسابقات را می‌‌دانید؟ گفته می‌شود حضور در این مسابقات درآمد دلاری دارد و فدراسیون سهم قابل‌توجهی از این درآمد دارد.
من خبر ندارم و بهتر است خود فدراسیون توضیح بدهد. از نظر من دلیل اصرار فدراسیون می‌تواند دفاع از آیین‌نامه و قانونی باشد که نوشته است. فشار فدراسیون جهانی برای حضور ایران را هم نمی‌‌شود نادیده گرفت.

 گفته می‌شود فدراسیون دیر به شما بازیکن داد و برای گرفتن ویزا دیر اقدام کرد تا نرفتن تیم به مسابقات از نظر فدراسیون جهانی توجیهی داشته باشد و مجبور نشوید جریمه بدهید.
از این موضوع بی‌خبرم. من فقط شنیده‌ام که تیم شنبه‌شب اعزام می‌شود و نمی‌دانم چه بازیکنانی دارم و با چه شرایطی می‌رویم. برخلاف جام باشگاه‌های آسیا ترجیح دادم در این مسائل دخالت نکنم.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید