زیر حلقه/ جوانان و تیم ملی

افشین رضاپور - کارشناس بسکتبال
تمرینات تیم ملی بسکتبال برای پنجره اول مسابقه‌های انتخابی جام‌جهانی2023 در جریان است. 18بازیکن، ترکیبی از جوانان و باتجربه‌های تیم را تشکیل داده‌اند. در اوضاعی که بسکتبال ما پشتیبان جوان لازم دارد، این اتفاق خوبی است. بازیکنی مثل متین آقاجانپور در کنار مهدی کامرانی ترکیبی از بازیکنان 2 نسل است اما به صرف اینکه بازیکن جوان را به اردو دعوت کنیم نتیجه نمی‌گیریم. چه بسا شوآف جوانگرایی در دوره‌های گذشته منجر به این شد که امروز با دعوت کردن از بازیکن 40ساله امیدواریم مشکلات تیم ملی در بازیگردانی برطرف شود. روند آرام و منطقی پیشرفت جوانان از بسکتبال باشگاهی تا ملی، «فرایند محور» بوده و نیازمند زمان و مختصات خاص خود است.

بازی‌های متمرکز
مسابقه‌های بسکتبال باشگاه‌های ایران که به‌صورت متمرکز برگزار می‌شود، به نیم‌فصل رسید. قرار است دور برگشت نیز به همین منوال در تهران برگزار شود. برخی تیم‌ها تقاضا کرده‌اند با فروکش کردن موج کرونا بازی‌ها رفت و برگشت باشد اما بعید است با توجه به زمانبندی بازی‌های تیم ملی در پنجره‌های جام‌جهانی این اتفاق بیفتد. میزبانی در اوضاع کرونایی تهدیدی بود که باید آن را به فرصت تبدیل می‌کردیم. تعدادی تیم‌ فاقد امکانات لازم میزبانی در اوضاع کرونایی (غیرکرونایی) هستند تا عدم‌توسعه زیرساختی همچنان به‌عنوان معضل بزرگ ورزش ایران شناخته شود. درحالی‌که برنامه توسعه‌ای در این بخش با سرمایه‌گذاری و تخصیص بودجه و اعتبارات کافی می‌تواند کرونا را هم از پای درآورد.


6 از 6
تیم بسکتبال زنان ایران در مسابقه‌های سطح ب کاپ آسیا، بین 6تیم ششم شد. بازیکنان ما به‌لحاظ «نفر» و برخی شاخص‌های آمار فردی بد نبودند اما عملکرد تیمی خوبی نداشتند. فیبا در گزارشی نوشت: «ایران شبیه بسکتبال 3‌نفره بازی می‌کند.» این توصیف فیبا در پاسخ به آشفتگی و بی‌نظمی بازی ایران صورت گرفت اما پیش از حضور بازیکنان در میدان بازی‌های اردن، سؤالاتی هم توسط ما مطرح شده بود، مانند فرایند انتخاب، آماده شدن و کوچینگ تیم ملی. با توجه به حذف برخی بازیکنان، عنوان ششم چندان دور از ذهن نبود چون با نمرات منفی در قسمت‌های مختلف ساخت یک تیم، نباید به عملکرد تیم در مسابقه امیدی داشت.