محمدرضا نصیری /روزنامه‌نگار
دانشمندان آلمانی و ایرانی یک ماهی تازه کشف‌شده سیبیلو را به نام علی دایی نامگذاری کرده‌اند که بی‌جا کرده‌اند؛ چون کجای دنیا اسم اسطوره‌ها را می‌گذارند روی یک ماهی؟ چند وقت پیش هم اسم محمد صلاح را گذاشته بودند روی گونه جدیدی از مورچه. باز هم صد رحمت به مورچه که نان بازویش را می‌خورد و چند برابر وزن خودش بار می‌برد. آن کار دانشمندان باعث شده بود در کوچه و پس‌کوچه‌های مصر بچه‌ها شعر بخوانند که «حمومک صلاح داره، بشین و پاشو خنده داره». پشت ژیان‌های مصری هم می‌نویسند: «میازار مو صلاحی که دانه‌کش است.» حالا نمی‌گویید در ایران هم همین رفتار مد شود و طرف شعر بخواند: «رودخونه‌ها رودخونه‌ها! دلم می‌خواد دایی بشم. برم به دریا برسم، نعیم سعداوی بشم؟»
ماهی که حافظه‌اش ضعیف است و 3ثانیه بعد یادش می‌رود دیشب شام چی خورده، چه ربطی به اسطوره فوتبال ما دارد؟ اسطوره ما کسی را که 30سال قبل در حقش بدی کرده، یادش نمی‌رود و او را نمی‌بخشد. حافظه‌اش ماشاءلله عین ابرکامپیوتر کار می‌کند.
اصلا این چه ادای دین و احترام به اسطوره‌هاست که یاد گرفته‌اید؟ اسم آقای گل فوتبال ملی جهان را گذاشتید روی ماهی؟ ما اسم دایی را می‌گذاریم روی ورزشگاه‌هایمان. خود دایی هم این بی‌احترامی را ببخشد، دایی من نمی‌بخشد. یک‌بار رفته بودیم آکواریوم بخریم، پدرم یک ماهی را نشان داد و گفت: «این شبیه دایی اصغرته» که حتی یادم می‌آید تا یک هفته با پدرم حرف نمی‌زدم.
معلوم نیست چه مشکلی با فوتبالیست‌ها و ورزشکاران ما دارند. این از دایی ماهی، آن هم از غزال تیزپا و پلنگ جویبار و عقاب آسیا و جمشیدی یوزپلنگ. اگر به‌خود دایی زنگ می‌زدند و می‌گفتند به احترام تو می‌خواهیم نامت را بگذاریم روی ماهی، دایی قاطی می‌کرد و یک جفت کشیده نر و ماده می‌خواباند بیخ گوش‌شان و می‌گفت اسم ماهی‌شان را بگذارند تونی کروس. شما اگر می‌خواهید احترام بگذارید و یادی بکنید، یک مقدار دلار بگذارید داخل پاکت و بفرستید دم در خانه طرف؛ این جنگولک‌بازی‌ها دیگر چیست؟ با حلواماهی گفتن دهان آدم شیرین نمی‌شود. حداقل اسم این ماهی را می‌گذاشتید الهیار صیادمنش که هر وقت ماهی‌های دیگر اسمش را بشنوند، پولک‌هایشان از ترس صیاد بریزد. به‌جای نامگذاری یک ماهی با استفاده از نام اسطوره‌ها، به مردم ماهیگیری یاد بدهید.
سبزی‌پلویی به نام رونالدو
در همینه زمینه :
