«گل» زدن دانشآموزان در زنگ تفریح
مهدیا گلمحمدی
ما دانشآموزان دهه شصتی که هر وقت گچ، کف دستهایمان میمالیدیم، خودکار لای انگشتهایمان میگذاشتند و هروقت مداد لای انگشتهایمان میگذاشتیم که جا باز کند، با خطکش کتک میخوردیم، در زمینه مخدرها هم چیز زیادی نمیدانستیم. منبع موثق دانش ما از روانگردانها، از سریال «آینهعبرت» شبکه یک و آتقی معتاد مشهور آن سالها به دست میآمد و اگر در شعر سهراب میخواندیم که در گلستانه چه بوی «علفی» میآمد! به استعداد شگرف شاعر رشک ورزیده بهبه و چهچه میکردیم.
برای شناخت دانشآموزان کتک نخورده امروزی، اما فقط کافی است، همین یک مصرع از شعر سهراب سپهری را برایشان بخوانید تا از پوزخندی که گوشه لبهایشان مینشیند ملتفت تعبیر نوی آنها از واژه «علف» در این شعر نو بشوید.
به مناسبت فرا رسیدن هفته مبارزه با اعتیاد و آسیبهای اجتماعی و با استناد به گفتههای غیرقابل انکار مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت وزارت آموزش و پرورش، مبنی بر رشد گرایش به رفتارهای پرخطر در دانشآموزان کشور بهتر است، دلایل گل کردن مادهمخدر «گل» در میان این قشر از جامعه را بررسی کنیم. موضوع بسیار پیچیده و مفصلی است، اما به قول معروف، مخلص کلام این است که دانشآموزان امروزی با وجود آپدیتبودن و دسترسی به اطلاعات به روز توسط اینترنت، همچنان در باور غلطی غوطهور هستند، مبنی بر اینکه گل، گراس یا علف اعتیاد ندارد. این باور غلط از آنجا ناشی میشود که منابع اطلاعات آنها بیشتر درباره اعتیاد و وابستگی جسمی است و کمتر مطلبی درباره اعتیاد روانی به این ماده مخدر مشاهده میشود.
حال آنکه بیشترین ضربهای که فرد معتاد از وابستگی خود به موادمخدر متحمل میشود، بابت وابستگی روانی است. برای پیشگیری از «گل» زدن دانشآموزان در زنگ تفریح، بهتر است سیستم آموزشی کشور یا خانوادهها برای آنها شرح دهند که سوءمصرف ماده مخدر، لزوما نباید جسمی باشد تا فرد را در دور باطل اعتیاد بیندازد. وزارت آموزش و پرورش هم با راهاندازی سامانه «نماد» تلاش میکند تا دانشآموزان درگیر با مواد مخدر یا سایر آسیبهای اجتماعی را از منطقه خطر دور کند.
راهاندازی خط ملی«نماد» (به شماره ۱۵۷۰)، کمک میکند تا دانشآموزان، مشاوری قابل اعتماد در کنار خود
داشته باشند.