می‌خواهم در المپیک2024 مدال بگیرم
امیرعلی آذرپیرا در وزنی بالاتر از خودش تنها مدال طلای ایران را در کشتی امیدهای جهان گرفت؛ او می‌گوید به 97کیلو آمده تا مدال‌آور ایران در المپیک پاریس باشد
محسن محمودصفری
امیرعلی آذرپیرا با 19سال سن درحالی‌که هنوز در رده سنی جوانان حضور دارد، توانست در بلگراد در مسابقات امیدهای جهان (زیر 23سال) تک‌مدال طلای کشتی آزاد را کسب کند. آذرپیرا در وزن 97کیلوگرم در حضور تمام مدعیان این وزن توانست تا فینال پیش برود. او در فینال با یک کشتی حساب‌شده رادو لیفتر دارنده مدال نقره زیر 23سال اروپا از کشور مولداوی را با نتیجه 7 بر 3 شکست داد و به مدال طلای امیدهای جهان رسید. این کشتی‌گیر تهرانی در گفت‌وگو با همشهری از مسیری می‌گوید که برای رسیدن به سکوی اول دنیا طی کرده است.
قبل از اعزام تیم، کسی روی مدال طلای تو حساب نمی‌کرد. همه را غافلگیر کردی.
دقیقا همینطور است ولی خودم باور داشتم که می‌توانم با خوشرنگ‌ترین مدال به ایران برگردم. برای همین یک لحظه هم ناامید نشدم. کادر فنی در این مدت برای ما سنگ‌تمام گذاشت و خوشحالم که با کسب مدال طلا توانستم خوشحالشان کنم.
خیلی‌ها می‌گویند کادر فنی از نظر بدنی نتوانسته بود بچه‌ها را آماده کند. نظر تو چیست؟
اصلا اینطور نیست. تیم با تمام نفرات نهایتا 24روز در اختیار کادر فنی بود. به‌نظرم در این مدت عالی کار کردند و از نظر مسائل روحی روانی و بدنی تیم را به شرایط خوبی رساندند. البته سرماخوردگی بچه‌های تیم مشکلات زیادی را به‌وجود آورد و خیلی از توان ملی‌پوشان را گرفت.
آزادکاران هم مثل فرنگی‌کاران دچار سرماخوردگی شده بودند؟
بچه‌های فرنگی و آزاد همگی یک‌جا بودیم و دقیقا بعد از آنها ما هم مریض شدیم. نمی‌دانم آنفلوآنزا بود یا سرماخوردگی ولی همه تیم گرفتند و خیلی‌ها زیر سرم رفتند. با آن شرایط کشتی‌گرفتن خیلی سخت بود ولی همه غیرت کردند و خدا را شکر تیم هم روی سکو رفت. واقعا دست مربیان درد نکند.
از شرایط خودت در مسابقات بگو.
خدا را شکر شرایطم خوب بود. پیش از المپیک در اردوی تیم ملی حاضر شدم. قبل از اعزام به مسابقات جهانی امیدها هم در اردو بودم. مدت طولانی بود ولی برای هدفی که داشتم، باید تلاش می‌کردم و سختی می‌کشیدم که خدا را شکر آخرش خوب تمام شد. زحمتم را قبل از مسابقات کشیده بودم، برای همین خیالم راحت بود. شاید خیلی‌ها برای همین فکر می‌کنند خیلی راحت به طلا رسیدم.
وزنت هم از سایر رقبایت کمتر بود. چه شد که در 97کیلوگرم کشتی گرفتی؟
وزن طبیعی بدن من 92کیلوگرم است، ولی به‌خاطر شرایط فیزیکی که دارم با مشورتی که با مربیان داشتم و نظر آقای دبیر، آقای درستکار و آقای کاوه، قرار شد در 97کیلوگرم کشتی بگیرم.
یعنی به‌خاطر کمک به ارنج تیم به 97کیلوگرم آمدی؟
نه اصلا. چون بدنم کشیده است و در آینده وزنم بالا می‌رود نظر بزرگان این بود که در 97کیلوگرم آینده بهتری دارم. برای همین در 86 و 92کیلوگرم کشتی نگرفتم و در 97کیلوگرم که وزن المپیکی هم هست، به روی تشک رفتم. برنامه‌ام این است که در المپیک2024 ملی‌پوش باشم و بتوانم مدال کسب کنم، برای همین فکر می‌کنم انتخاب خوبی داشتم.
خیلی انتقاد می‌شود که کشتی تهران سال‌هاست از شرایط خوبش خارج شده و حالا وارد مرحله بحرانی شده است. طوری که تهران یا ملی‌پوشی در رده‌های سنی مختلف ندارد یا اگر دارد دست خالی برمی‌گردند. اما تو سنت‌شکنی کردی و مدال گرفتی. نظرت راجع به کشتی تهران چیست؟
در 2سال اخیر که بیماری کرونا به‌وجود آمد به‌نظرم کشتی تهران بیشتر از بقیه جاها ضربه خورد. چون شرایط در تهران تقریبا همیشه قرمز بود. فکر می‌کنم دلیلش همین مسئله باشد و امیدوارم کشتی تهران به‌زودی به شرایط خوبی که قبلا داشت، برگردد.
در تهران پیش کدام مربی تمرین می‌کنی؟
مربی اولم آقای احمد نجاریان بود و مدتی هم پیش آقای اسماعیل پلویی تمرین می‌کردم ولی حدودا 2سالی می‌شود که پیش آقای محسن کاوه تمرین می‌کنم. از هر 3 بزرگوار ممنونم که در این مسیر کمکم کردند.
چیزی مانده که بخواهی بگویی؟
دوست دارم از همه همشهری‌های عزیزم و بچه‌محل‌هایم که در این مدت برایم سنگ‌تمام گذاشتند، تشکر کنم. آنقدر پیام‌های تبریک زیاد است که نتوانستم خیلی‌ها را جواب بدهم ولی از همه آنها سپاسگزارم. تشکر می‌کنم از خانواده‌ام که همیشه مشوق من بودند، برادر بزرگ‌ترم که یک لحظه مرا تنها نگذاشت و در این موفقیت سهم بزرگی دارد. امیدوارم بتوانم در آینده و در مسابقات و میادین بزرگ‌تر کسب مدال کنم تا باز هم دل مردم شاد شود.
