در روزگاری به سر میبریم که یکی از مهمترین و اساسیترین نیازهای آدمی تبدیل بهرؤیا شده است: «مسکن». حالا دیگر خیلی از زوجهای جوانی که به تازگی تشکیل خانواده دادهاند، امکان خرید خانه را ندارند و حتی اگر درآمدشان کفاف بدهد و بتوانند بخشی از آن را هم پس انداز کنند و تورم هم در همین سطح بماند، باز هم حداقل تا 50-40سال دیگر نمیتوانند خانه بخرند. اتفاقی که میافتد این است که روزبهروز بر تعداد مستأجران در کشور افزوده میشود. آنطور که آمارها نشان میدهد، بیش از ۲۵ میلیون خانوار در کشور وجود دارد که هماکنون بیش از ۸ میلیون آن، یعنی نزدیک به یک سوم خانوارهای کشور، در ایران مستأجر هستند. تنها راه چاره برای کمک به مستأجران، تولید انبوه مسکن است که میتواند آنها را بعد از مدت معینی صاحبخانه کند. برخی از طرحهایی که دولت در سالهای گذشته به اجرا درآورده تا حدودی توانسته است به خانه دار شدن افراد کمک کند، طرحهایی مانند مسکن مهر و مسکن ملی که با وجود نقصانهای زیادی که داشته، اما سقفی را بالای سر عدهای که توان خرید خانه در مرکز شهر را ندارند، آورده است. حالا دولت درصدد اجرای طرح ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال است تا اگر تعداد مستأجران کم نمیشود، لااقل ثابت بماند و مردم به خانه دار شدن امیدوار شوند.
یک سوم ایرانیها مستأجرند
در همینه زمینه :