رضایی: برخی از منتقدان والیبال بلد نیستند
فولاد سیرجان قهرمان آسیا شده اما منتقدها می‌گویند این تیم بدون مربی هم قهرمان می‌شد. سعید رضایی در گفت‌وگو با همشهری به این انتقادها پاسخ داده است
لیلی خرسند
قهرمانی فولاد سیرجان در جام باشگاه‌های آسیا اتفاق غافلگیر‌کننده‌ای در والیبال نبود، چون بیشتر تیم‌هایی که قبل از فولاد در این مسابقات شرکت کرده بودند، این قهرمانی را تجربه کردند. اتفاق غافلگیرکننده، هجمه‌ای بود که علیه سعید رضایی و تیمش به راه افتاد. عده‌ای سطح مسابقات را زیر سؤال بردند و مدعی شدند اگر فولاد بدون سرمربی هم مسابقه می‌داد، قهرمان می‌شد. برخی هم از رضایی ایراد گرفتند که چرا به صابر کاظمی مصدوم بازی داده است. دلیل این نامهربانی‌ها را از خود رضایی پرسیده‌ایم.
شما در تیم ملی دستیار سرمربی (کولاکوویچ) بودید و در این مسابقات برای نخستین بار عنوان سرمربی را داشتید.
تقریبا از 9سال پیش پیشنهاد سرمربیگری داشتم ولی خودم قبول نمی‌کردم. دلیل اصلی هم این بود که دوست نداشتم به هر قیمتی سرمربی شوم یا جایی کار کنم که ابزار کار وجود ندارد. اگر در تیمی بازیکنان از نظر مالی تامین نباشند، به همان اندازه هم نمی‌شود انتظار داشت که پاسخگو باشند. بعضی‌ها برای اینکه پیشنهادشان را بپذیرم، قول‌های الکی می‌دادند.
بازیکنانی که در سطح بالا بازی کرده‌اند و اسم بزرگی دارند، علاقه ندارند بدون پشتوانه فنی مربی شوند. نمی‌خواهند اسمشان خدشه‌دار شود.
بحث فقط این نیست. من در سطح بالا والیبال بازی کردم، بالاترین مدرک مربیگری را دارم، مربیگری کرده‌ام، استاد دانشگاهم و... ولی ترجیح دادم سلسله مراتب را طی کنم و بعد سرمربی شوم. اما من اشتباه فکر می‌کردم. الان خیلی‌ها راحت سرمربی می‌شوند که نه به‌خاطر لیاقت‌شان است و نه به‌خاطر کفایت‌شان. آنها با ارتباطاتی که دارند سرمربی می‌شوند، برای خودشان تاریخ‌سازی می‌کنند، رزومه می‌سازند و مدعی می‌شوند بهترین مربی هم هستند. من خودم نخواستم سرمربی باشم؛ نه اینکه توانش را در خودم نمی‌دیدم، نمی‌خواستم در هر شرایطی مربیگری کنم.
از نخستین تجربه سرمربیگری راضی بودید؟
در این شرایط سخت و با توجه به ابزاری که داشتم، تیم قهرمان شد و به‌خودم ثابت کردم که توانایی انجام این کار را داشته‌ام. تیم ما در مقابل العربی قهرمان شد، تیمی که سیچلو سرمربی‌اش بود. سیچلو هم تجربه مربیگری بالایی دارد و هم در سطح بالایی مربیگری کرده است. او حتی گزینه سرمربیگری تیم ملی ایران بود. سیچلو اصلا دوست نداشت به ما ببازد و هر کاری که می‌توانست انجام داد تا به پیروزی برسد. دیدید که چطور حرص می‌خورد.
بعضی‌ها می‌گویند قهرمانی در جام باشگاه‌ها خیلی اتفاق ویژه‌ای نبود و در نبود باشگاه‌های شرق آسیا اگر تیم مربی هم نداشت، می‌توانست قهرمان شود.
از این دوستان باید بپرسید اگر تیم می‌توانست بدون سرمربی قهرمان شود، چرا العربی قهرمان نشد؟ تیم ملی در حضور تیم‌های شرق آسیا، قهرمان جام ملت‌ها شد، چرا آن قهرمانی را در بوق و کرنا کردند؟ در آن مسابقات کره به پاکستان باخت و قطر استرالیا را برد ولی کسی نگفت تیم‌ها ضعیف بودند. هر تیمی که از ایران در مسابقه‌ای شرکت می‌کند و به قهرمانی می‌رسد، برای والیبال ایران ارزشمند است. این حرف‌ها را کسانی می‌زنند که والیبال را بلد نیستند.
این انتقادات شاید برای شما مسئله نباشد اما در روحیه بازیکنان تأثیر منفی می‌گذارد.
بعضی از دوستان حتی راه‌های دیده شدن تیم را فیلتر کردند اما پلتفرم‌های دیگری بود تا مردم آنها و کاری را که انجام داده‌اند، ببینند. برای خود من سال‌هاست که این چیزها اهمیتی ندارد اما سعی کردم کاری که بازیکنانم انجام داده‌اند، دیده شود. تیم ما با هزار مشکل به مسابقات رفت. کسی نپرسید که چرا تیم بدون بازیکن ماند، یا حتی برای تمرین سالن نداشت.
لیگ در روزهای آینده شروع می‌شود. تیم شما با قهرمانی آسیا مسابقات را شروع می‌کند و این امتیاز خوبی است.
متأسفانه با جوی که وجود دارد نمی‌شود از این امتیاز خیلی استفاده کرد. تلاش بعضی از دوستان این بود که تیم منحل شود ولی به هر زحمتی که بود، تیم حفظ شد. بعضی از مشکلات هنوز هم پابرجاست. جام باشگاه‌ها برای ما تمام‌شده است و تلاش می‌کنیم با بهترین شرایط خودمان در لیگ بازی کنیم.
می‌شود درباره مشکلات تیم بیشتر توضیح بدهید؟
مشکلات ما خیلی زیاد است ولی نخواستیم قبل از مسابقات این مشکلات را فریاد بزنیم. اصلی‌ترین مسئله ما بازیکن بود. فقط 5تا 10درصد از بازیکنان بدون قرارداد مانده بودند. دوستان با آنها و با بازیکنانی که فصل پیش با ما قرارداد داشتند، تماس گرفته بودند و گفته بودند با تیم ما قرارداد نبندند. من بازیکن پشت خط2 ندارم. پاسور خارجی گرفتیم ولی در یک‌ماه گذشته نتوانستیم با او تمرین کنیم. تا یک روز قبل از مسابقات 14بازیکن را کامل نداشتیم.
برای جام باشگاه‌های جهان این مشکلات حل می‌شود؟
نمی‌دانم. مسابقات اواخر دسامبر(دی‌ماه) برگزار می‌شود اما هنوز میزبان مشخص نیست. قرار بود چین میزبان باشد ولی حالا می‌گویند روسیه میزبان است. خود کنفدراسیون آسیا هم اشراف کامل روی این موضوع ندارد. ما به مسابقات می‌رویم و می‌دانیم شرایط مسابقات جهانی با آسیایی خیلی متفاوت است. باید با مدیران باشگاه و فدراسیون صحبت و برنامه‌ریزی کنیم.
مصدومیت صابر بزرگ‌نمایی شد
صابر کاظمی به‌عنوان یار کمکی ستاره تیم شما بود. نظر بعضی‌ها این است که صابر مصدوم بود و بعد از لیگ ملت‌ها، المپیک و جام ملت‌های آسیا باید استراحت می‌کرد و با شما به مسابقات نمی‌آمد.
درست است. صابر کاظمی و صابر کاظمی‌ها سرمایه هستند و باید حفظ شوند. در این مورد چند سؤال مطرح است. اینکه آسیب‌دیدگی صابر در مسابقات قهرمانی آسیا در چه حدی بود؟ این موضوع واکاوی نشد و کسی نظر پزشک را نپرسید که آیا او به‌خاطر این مصدومیت به استراحت کامل نیاز داشت؟ صابر با پای خودش از فرودگاه قطر خارج شد اما به ایران که رسید، به او ویلچر دادند. این نشان می‌دهد که آسیب‌دیدگی او بزرگ‌نمایی شده است. صابر در فاصله مسابقات آسیایی تا جام باشگاه‌ها 18روز استراحت کرد، مصدومیت او در بیشترین حالت به 12روز استراحت نیاز داشت. در تایلند به‌خاطر شرجی بودن هوا و شرایط بد سالن تمرین، تیم ما خیلی تمرین نکرد. صابر فقط در 2 بازی با العربی، کامل در زمین بود. در بازی‌های قبلی 2 ست بازی کرد تا آمادگی جسمانی‌اش حفظ شود. چرا وقتی او در مسابقات آسیایی کامل بازی کرد، کسی ایراد نگرفت؟ صابر همان موقع هم مصدوم بود. با این حال باز هم می‌گویم اگر من بازیکن پشت‌خط زن داشتم، از صابر استفاده نمی‌کردم. و باز هم می‌گویم صابر باید استراحت فعال می‌کرد نه استراحت مطلق. او این هفته هم در لیگ باید برای تیمش بازی کند.
