روزی روزگاری پل «حاج حیدر»
عبدالله درویش - ساکن کن
پل «حاج حیدر» روزگاری یکی از مهم‌ترین پل‌های محله «کن» به شمار می‌آمد. این پل سنگی بر روی رودخانه کن قرار داشت و حلقه اتصال شهرهایی مانند زنجان، قزوین، حصار کرج و روستاهای اطراف جاده چالوس همچون گچسر، گرمدره، قلعه حسن خان، وردآورد، وردیج و واریش به کن وشمیرانات بود. از طریق این پل محصولات سردرختی و مزارع «لتمال» یا همان «لَدمارد» به کن آورده می‌شد. پیش از رسیدن به پل در مسیر غرب به شرق، سمت راست، کاروانسرایی قرار داشت که اوایل دهه ۴۰ به دامداری تبدیل شد. در قسمت چپ پل هم باغ‌های سرسبز و خرم «سیاه دشتک» دیده می‌شد. در بهار بین باغ‌ها و کاروانسرا و در امتداد رودخانه تا پل سنگی منطقه‌ای پهن و پوشیده از چمن و سبزه و گل‌های‌ریز و درشت وجود داشت که مردم از آنجا برای برگزاری مراسم «سیزده بدر» استفاده می‌کردند و بسیاری از اهالی از پل و همین دورهمی‌ها در اطراف آن عکس‌های بسیاری دارند. اما این روزها از پل خبری نیست. کاروانسرا و اطراف آن محل برج‌ها و ساختمان‌های سربه فلک کشیده شده‌اند و به جای پل پارک «جوانمردان» در آن سوی رود ساخته شده است. پس از پل، سمت راست، جنب بیمارستان درحال ساخت نیز غسالخانه و بعد‌ها قصابی ساخته شد که به دلیل استفاده نکردن خیلی زود تخریب شد. اما همچنان پل حاج حیدر در یاد اهالی قدیمی مانده است.
