آشتی «خلازیر» با واکسن

در منطقه خلازیر، خبری از واکسن کرونا نیست. از هر کس سؤال می‌پرسی، واکسن نزده است. نه مغازه‌داران و نه دستفروشان کنار خیابان. اینجا هیچ‌کس ماسک نمی‌زند. کرونا برایشان واژه‌ای مترادف با ابتلا و مرگ نیست. آنها اعتنایی به آمارهای ابتلا و مرگ‌‌های روزانه کرونا نمی‌کنند. یکی از مغازه‌داران 52ساله است و مدت‌هاست که از نوبت واکسن‌اش می‌گذرد اما خیال تزریق ندارد: «مدتی مریض بودم و بعد از آن دیگر وقت نشد که بروم. در این منطقه مرکز واکسیناسیون نیست و اگر بخواهیم به مراکز دیگر مراجعه کنیم یک روزمان هدر می‌رود.» او همان روز از طریق تیم‌های سیار واکسیناسیون شهرداری، واکسن‌اش را زد. با دیدن تیم‌های سیار، مغازه‌داران به‌تدریج کارگرانشان را هم برای تزریق سر صف می‌آوردند. شاهد محمدی صاحب یک کارگاه صنعتی در همان حوالی است و به‌گفته خودش چند کارگر افغان دارد که به‌دلیل نداشتن پاسپورت نمی‌توانستند واکسن بزنند: «کارگران ایرانی ما واکسینه شده بودند، اما افغان‌ها مانده بودند، مدام پیگیر وضعیت‌شان بودیم که بالاخره تیم‌های سیار این افراد را هم واکسینه کردند.»
 ریحانه مدرسی عالم، مددکار اعزامی به این منطقه درباره واکسیناسیون این گروه به همشهری می‌گوید: «ما با قشر آسیب‌دیده جامعه مواجهیم که بیشترشان مدارک هویتی ندارند. همچنین در میان آنها مهاجران غیرمجاز هم دیده می‌شوند. به‌دلیل همراهی مأموران نیروی انتظامی با خودروهای سیار، بخشی از این افراد برای تزریق واکسن مراجعه نمی‌کنند.» او می‌گوید: «بسیاری از افراد نمی‌دانند برای تزریق واکسن به کجا مراجعه کنند، زنان خانه‌داری هستند که از منزل خارج نمی‌شوند و واکسینه نشده بودند. اما با حضور این خودروها، خیلی‌ها مراجعه کردند و به‌راحتی واکسن زدند. این خودروها صف طولانی ندارد و دسترسی به آن هم آسان است.» او به اجرای طرح تزریق واکسن در خانه برای معلولان ‌و کسانی که با مشکلات تردد در خارج مواجه هستند هم اشاره می‌کند: «مردم در تماس با سامانه‌137 نوع معلولیت و بیماری فرد را عنوان می‌کنند و اگر پزشک منعی برای واکسیناسیون آنها تعیین نکرده باشد، تیم واکسیناتور به محل اعزام می‌شود.»