بازوبندهای کاپیتانی داستان پیچیده‌ای دارد. در بیشتر جاهای دنیا روال این است که بازیکن باسابقه‌تر و دارای بازی بیشتر در یک تیم، به‌عنوان کاپیتان معرفی می‌شود. مثلا در رئال و بارسا همین وضعیت است. در رئال مادرید یک رسم دیگر هم از سال‌ها پیش پابرجاست، اگر کاپیتان اصلی به‌عنوان یار تعویضی وارد زمین شد، بازوبند را از کاپیتان قبلی نمی‌گیرد. برخی مربیان معتقدند که کاپیتان باید فردی باشد که رهبر داخل میدان و رختکن است و بازیکنان از او حرف‌شنوی دارند. حتی آن فرد باید در میانه زمین بازی کند. کاپیتان‌های زیادی در تیم‌های بزرگ دیده‌ایم که دروازه‌بان بوده‌اند یا مدافع کناری ولی از بقیه همبازیان دورند. مارادونا زمانی که بازیکنان باسابقه‌تر از خودش در تیم ملی آرژانتین بودند، بازوبند کاپیتانی را می‌بست چون رهبر بود و تیم را به جلو هدایت می‌کرد یا اصلا نگرش تیم را در هر بازی تعیین می‌کرد. همین حالا هم در منچستریونایتد وضع به همین منوال است. فصل قبل هری مگوایر که تنها یک فصل از حضورش در تیم می‌گذشت کاپیتان شد. پیش از او برونو فرناندز که او هم کمتر از یک فصل در اولدترافورد بازی کرده بود، بازوبند می‌بست.
در بارسلونا بعد از رفتن مسی بازوبند به بوسکتس می‌رسد و کاپیتان‌های بعدی پیکه، سرخی روبرتو و آلبا هستند. بازوبند رئال پس از رفتن راموس به مارسلوی برزیلی رسیده اما با توجه به افت شدید این مدافع و حضور مدافعان بهتری مثل مندی و میگل گوتیرس در پست دفاع چپ، بعید است این فصل مارسلو زیاد بازوبند را به بازو ببندد. با جدایی راموس بازیکنانی مثل کاسمیرو و بنزما هم برای بازوبند اعلام آمادگی کرده‌اند. در اتلتیکو کوکه طبق معمول کاپیتان است. منچسترسیتی با فرناندینیو تمدید کرد و این برزیلی اگر داخل زمین باشد کاپیتان است؛ در غیر این‌صورت بازوبند به دی‌بروین می‌رسد. در لیورپول هم غیر از هندرسون، میلنر و فان‌دایک هستند که الزاما باسابقه‌ترین بازیکنان تیم محسوب نمی‌شوند و کاپیتان هستند. در آلمان هم مانوئل نویر طبق معمول در باشگاهش و تیم ملی کاپیتان است. اگر نویر در زمین نباشد که تقریبا احتمالش صفر است، توماس مولر، لواندوفسکی و کیمیش برای بازوبند صف کشیده‌اند. دورتموند هم که سال‌هاست کسی غیر از مارکو رویس را به‌عنوان کاپیتان ندیده و البته متس هوملز هم در نوبت ایستاده است. مسی هم مثل کریستیانو رونالدو قرار نیست در تیم جدیدش کاپیتان باشد. بازوبند کاپیتانی در دستان مارکو وراتی است که از 19سالگی آنجا بازی می‌کند و در غیاب او کیمپمبه و مارکینیوش بازوبند می‌بندند. در اینتر بازوبند به هندانوویچ می‌رسد و در میلان زلاتان که نامی بزرگ است بازوبند نمی‌بندد و کاپیتان این تیم آلسیو رومانیولی 26ساله است که دیروز خبر رسید بارسلونا به جذب او علاقه‌مند است. داویده کالابریا هم هست که 24سال دارد.
اما برسیم به داستان یوونتوس. بونوچی در دوره قبلی که آلگری سرمربی یووه بود با این مربی به مشکل خورد و در بعضی بازی‌ها حتی در لیست هم قرار نمی‌گرفت. او مجبور شد یک فصل به میلان برود. در میلان به‌خاطر سابقه و اعتبارش بازوبند می‌بست. در بازگشت به یوونتوس هم با اینکه هواداران هنوز از او دلخور بودند، بعد از کیه‌لینی کاپیتان دوم بود اما آلگری قصد ندارد بازوبند را به او بدهد. سرمربی ایتالیایی گفته: «کاپیتان اول و دوم در تیم ما براساس مدت حضور بازیکنان تعیین می‌شود، پس کیه‌لینی که باسابقه‌ترین بازیکن ماست کاپیتان خواهد بود و بعد از او دیبالا. بونوچی یک فصل از ما جدا شد. او تصمیم گرفت که به میلان برود. پس او اگر بازوبند را می‌خواهد می‌تواند برود یک بازوبند برای خودش بخرد و با آن در خیابان بازی کند. در آخرین فصل حضورم در یوونتوس، ماریو مانژوکیچ و سامی خدیرا هم بازوبند را بستند چون لئو در سلسله‌مراتب بستن بازوبند کاپیتانی عقب رفته بود.» بونوچی از حرف سرمربی ناراحت نشده و جواب داده: «به‌نظر من او این شوخی را برای خنثی‌کردن تنش‌هایی که پیش از این میان ما وجود داشت، انجام داد. من همیشه در زمین مسابقه حرفم را زده‌ام. من چه کاپیتان باشم، چه نباشم، می‌دانم که در رختکن یا زمین بازی باید چه کارهایی انجام دهم. الان 34ساله‌ام و عقلم آنقدر می‌رسد که درک کنم این حرف آلگری می‌تواند راهی برای تهییج‌کردن من جهت ارائه یک عملکرد خوب در فصل جدید باشد.»
بازوبند بخر
مربیان بر چه اساسی کاپیتان تیم‌شان را تعیین می‌کنند؟
در همینه زمینه :
