• یکشنبه 30 اردیبهشت 1403
  • الأحَد 11 ذی القعده 1445
  • 2024 May 19
پنج شنبه 3 تیر 1400
کد مطلب : 133978
+
-

تماشای هم‌نشینی اشک‌ها و لبخندها

سمفونی فوتبال!

  علی مولوی

این‌روزها، همه‌جاصدای فوتبال بلند است؛ به خانه‌ها، اداره‌ها، مغازه‌ها، خیابان‌ها و حتی فضای مجازی که سر می‌زنیم، عده‌ای درباره‌ی بازی‌هایی که دیده‌اند بحث می‌کنند. در این روزگار کرونا، جام‌ ملت‌های اروپا، میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان پای یک تصویر می‌نشاند و در یک لحظه ممکن است بعضی‌‌ها را شاد یا غمگین کند یا باعث ‌شود آدم‌ها از جایشان بپرند و هورا بکشند!  این سمفونی فوتبال است؛ محبوب‌ترین ورزش دنیا.
حالا که در میانه‌ی این سمفونی هستیم، خوب است چند قاب مهم از بازی‌های این دوره را با هم تماشا کنیم و یاد این صحنه‌های مهم بیفتیم.

همین هفته‌ی قبل بود که درباره‌ی برخی از رکوردهای یورو در صفحه‌ی ورزش صحبت کردیم و ناگهان «پاتریک شیک»، مهاجم سرشناس جمهوری چک از خروج بیش از حد «دیوید مارشال» دروازه‌بان اسکاتلند استفاده کرد و از فاصله‌ی 5/45 متری، دورترین گل تاریخ یورو رو به ثمر رساند. فضای مجازی هم بستری شد برای شوخی با دیوید مارشال و این پرش عجیب و غریبش به‌دنبال توپ و گیرافتادنش در تور دروازه و کاربران شبکه‌های اجتماعی به شکل‌های گوناگون با عکس‌های او و این صحنه شوخی کردند.

همیشه یکی از حساس‌ترین بازی‌های یک تورنومنت، بازی افتتاحیه است. همه‌ی تماشاگرها منتظرند اولین گل جام را تماشا کنند و بازیکنان با استرس فراوان نگرانند گل نخورند و می‌خواهند خودشان و تیمشان گل اول جام را به ثمر برساند. اما در افتتاحیه‌ی یورو 2020 همه‌چیز دگرگون شد. برای اولین‌بار در تاریخ یورو، گل افتتاحیه‌ی بازی‌ها براثر یک گل به خودی به ثبت رسید! «مریخ دمیرال»، مدافع تیم ملی ترکیه و باشگاه یوونتوس اولین گل به خودی خودش و تاریخ جام را وارد دروازه‌ی ترکیه کرد.

اگر شماره‌ی 1038 دوچرخه را خوانده باشید، احتمالاً می‌دانید که تنها ورزشگاه یورو که مجاز است از تمام ظرفیت خود برای حضور تماشاگران استفاده کند، پوشکاش آره‌نا در مجارستان، میزبان بازی‌های گروه شش است. دیدن این‌همه تماشاگر و جو پرهیجان ورزشگاه در بازی مجارستان و پرتغال، اتفاقی بود که به‌خاطر شیوع کرونا مدت‌های طولانی از آن محروم بودیم.

امکان ندارد سال‌های بعد یاد یورو2020 بیفتیم و این صحنه‌ و این دقایق دردناک، جلوی چشمانمان ظاهر نشود. لحظه‌ای که «کریستین اریکسن»، ستاره‌ی مشهور تیم ملی دانمارک در دقیقه‌ی 43 بازی ناگهان دچار ایست قلبی شد و روی زمین افتاد. بازیکنان دانمارک، بازیکنان فنلاند، تماشاگران حاضر در ورزشگاه و میلیون‌ها بیننده‌ی این بازی، مات و مبهوت در سکوت به نقطه‌ای در گوشه‌ی زمین خیره شده بودند؛ همه فقط یک دعا و آرزو داشتند؛ بلندشو کریستین...
به لطف خدا و سرعت عمل تیم پزشکی اریکسن از خطر حتمی مرگ نجات پیدا کرد، اما به نظر می‌رسد ناچار است برای همیشه از مستطیل سبز خداحافظی کند.

این خبر را به اشتراک بگذارید