روابط اجتماعی در محله‌ها را مستحکم کنیم

مدیریت شهری در سال‌های اخیر نگاه متفاوتی در ارائه خدمات به شهروندان در بخش‌های فرهنگی و اجتماعی لحاظ کرده و از یک دستگاه خدماتی صرف که کارش جمع‌آوری زباله و آسفالت خیابان‌ها است به یک نهاد تأثیرگذار در توسعه روابط انسانی در شهر تبدیل شده است.
طبعاً شکل‌گیری چنین نگاهی در مدیریت شهری تهران متآثر از عوامل گوناکونی است که یکی از آنها، موضوع گسست در روابط اجتماعی شهروندان ساکن در شهر‌های بزرگ از جمله تهران است. شهرهای بزرگ همواره در معرض خطر گسست اجتماعی قرار دارند، چراکه در آنها اغلب شهروندان معمولاً یا به فکر حل مشکلات شخصی خود هستند یا در آپارتمان‌هایشان سر در لاک خود برده و به اطرافیان خود کمتر توجه دارند.
با توجه به این موارد، اکنون در تهران و شهرهای بزرگ دیگر مانند گذشته، شاهد حضور چشمگیر اهالی در پاتوق‌های محلی نیستیم و اغلب شهروندان به ندرت از حال همدیگر خبر دارند و این موضوع شاید اصلی‌ترین زنگ خطر برای انواع گسست‌های اجتماعی در کلانشهر‌ها و رشد انواع آسیب‌ها و مشکلات ناشی از آن باشد. شکی نیست که مدیران شهری باید امکان حضور شهروندان در فضاهای شهری را ایجاد کنند تا ارتباطات اجتماعی به نحو گسترده‌ای بین شهروندان ایجاد شود. به بیان دیگر، ساکنان محله و بچه‌محل‌هایی که سال تا سال همدیگر را نمی‌بینند و حتی همدیگر را نمی‌شناسند نمی‌توانند در حل مشکلات محله نقش مؤثری داشته باشند. شاید به همین دلیل است که گسترده شدن ارتباطات اجتماعی باعث تقویت تعلق خاطر افراد به محل زندگی خود و بالا رفتن ضریب امنیت روانی جامعه می‌شود. برای این منظور، ایجاد برنامه‌های فرهنگی و تفریحی شاد در فصل تابستان(با لحاظ کردن پروتکل‌های بهداشتی) که این روزها در پیش رو داریم و با روزهای طولانی اوقات فراغت شهروندان به‌ویژه دانش‌آموزان همزمان شده، یک ضرورت است. با تحقق چنین ضرورتی است که اهالی محله‌ها امکان حضور اجتماعی پیدا می‌کنند و در عین استفاده از برنامه‌های شاد و متنوع با یکدیگر آشنا می‌شوند و نوعی مقابله با بحران گسست اجتماعی در شهر محقق می‌شود. مدیران شهری بارها در صحبت‌های خود درباره برپایی جشن‌های محلی به این نکته اشاره کرده‌اند که شهروندان تهرانی بیش از هر چیز به آرامش، شادی، نشاط و تفریح احتیاج دارند و سرور و شادی یکی از ضرورت‌های زندگی در کلانشهری مثل تهران است.