سرنوشت در دستان که؟

پیامبران الهی، موفق به جذب قلب‌های مردم می‌شدند. می‌دانید چرا؟ چون عملاً، اخلاق الهی را در رفتارشان رعایت می‌کردند. آنها بخشنامه صادر نمی‌کردند که بله، از امروز به بعد باید قلب‌های مردم، نسبت به آنها رئوف‌تر و مهربان‌تر باشد. بخشنامه‌های آنها، اخلاق عملی‌شان بود که باعث می‌شد دیگران، جذب‌شان شوند. در مورد انتخابات هم، این اخلاق تبلیغاتی و عملی و سیره واقعی کاندیداهاست که جذب‌کننده دیگران است، «نصیحتی است از پدری پیر به تمامی نامزدها... سعی کنید تبلیغات انتخاباتی شما در چارچوب تعالیم و اخلاق عالیه اسلام انجام شود و از کارهایی که با شئون اسلام منافات دارد، جلوگیری گردد. باید توجه داشت که هدف از انتخابات در نهایت حفظ اسلام است. اگر در انتخابات، حریم مسائل اسلام رعایت نشود، چگونه منتخب حافظ اسلام می‌شود. باید سعی شود تا خدای ناکرده به کسی توهین نگردد.» (همان ص ۱۳۴)و در جایی دیگر نیز امام امت می‌فرمایند که «من متواضعانه از شما می‌خواهم که حتی‌الامکان در انتخاب اشخاص با هم موافقت نمایید و اشخاصی اسلامی متعهد غیرمنحرف از صراط مستقیم الهی درنظر بگیرید و سرنوشت اسلام و کشور خود را به‌دست کسانی دهید که به اسلام و جمهوری اسلامی و قانون اساسی معتقد و نسبت به احکام نورانی الهی متعهد باشند و منفعت خود را بر مصلحت کشور مقدم ندارند. » (صحیفه امام ج‌۱۲)