چرا مناظرات 1400چالشی نمیشوند؟
حسین مرعشی ـ سخنگوی حزب کارگزاران
مناظره دوم کاندیداهای ریاستجمهوری سیزدهم آرامتر از دور قبل برگزار شد ودر مقایسه با مناظره اول، کاندیداها با آرامش بیشتری حاضر شدند و بیشتر از مراعات حال یکدیگر را کردند. این آرامش و همنوایی کاندیداها از نگاه بنده دو دلیل عمده دارد که به اشکالات بنیادی برگزاری مناظرات بر میگردد. نخستین اشکال این مناظرات غیرچالشی به « طرح موضوعات پراکنده و دست چندم در سؤالات»بازمیگردد. بههرحال در یک فرصت کم و در موضوع مهمی مانند ریاستجمهوری که کاندیداها میخواهند مناظره کنند باید موضوعات مهمتری در دستورر کار مجری قرار میگرفت اما متأسفانه به این شیوه عمل نشد. گو اینکه صداو سیما علاقهمند به مشارکت حداقلی است و عزمی برای چالشی و رقابتیتر کردن انتخابات پیشرو ندارد. دومین اشکال بنیادی مناظرهها هم «شیوه و سبک برگزاری مناظره» بود. خوب است مسئولات پاسخ دهند که آیا شیوه برگزاری مناظره این است که از هرنفر یک سؤال بپرسند و هر فرد پاسخ خود را بدهد؟ این روند نه با تعریف مناظره همخوانی دارد و نه با الگویها و استانداردهای جهانی آن. بهنظرم من سبکی که صدا و سیما آن را به اسم مناظره به مخاطب ارائه میکند نهتنها مناظره نیست بلکه به مسابقه سؤال پرسی به قید قرعه از کاندیداها میماند. این در حالی است که شیوه صحیح مناظره این است که مجری یک موضوع مهم را در ابتدا اعلام کند و هر 7 کاندیدا نظرات و راهکارهای خود را برای حل آن معضل و مشکل، آن هم در فرصت کافی نه زمانهای کوتاه، اعلام کنند تا تضارب آرا و افکار بهوجود بیاید. چرا که از تضارب افکار و آرا میتوان فهمید که هر کاندیدا چه نظری دارد و اختلاف نظرهای کاندیداها آشکار میشود و مردم هم میتوانند انتخاب کنند و در حقیت قدرت انتخاب پیدا کنند. در کنار این دو اشکال عمده، نقد دیگری که به مناظره دیروز میتوان وارد دانست این است که موضوعات اصلی هم روی میز نیامد و مطرح نشد. عدماهمیت سؤالات از یکسو و فقدان چالشی بودن آنها بهدلیل تنوع سؤالات، کاندیداها هم رغبتی برای پاسخ دقیق به مباحث نداشتند و نتیجه این شد که عملا کاندیداها به سؤالات پاسخ دقیق و مبسوط نمیدادند و مباحث مطلوب خود را اعلام میکردند و به تعبیری هر کدام بیانیههای خود را میخواندند و مجری هم هیچ دخالتی در این امر و شیوه پاسخ دادن نمیکرد تا عملا هیچ برخوردی ایجاد نشود.