مرد بی‌ادعا

_شهره کیانوش راد

خیابان داد در محله قیطریه با مصوبه شورای اسلامی شهر تهران به نام زنده‌یاد دکتر محمدرضا حافظی تغییر نام یافت.

 مراسم نامگذاری با حضور جمعی از مدیران فرهنگی شهرداری منطقه یک، چند تن از مسئولان نوسازی مدارس و مجمع خیّران مدرسه‌ساز و خانواده مرحوم حافظی برگزار شد. در حاشیه تغییر نام این خیابان با «شهره حافظی» فرزند مرحوم حافظی درباره خدمات ارزنده پدرش که با مدرسه‌سازی در مناطق محروم شناخته می‌شود گفت‌وگو کردیم.  

حادثه تلخ و ناگهانی فوت یکی از فرزندان در سال ۱۳۷۵ برای دکتر «محمدرضا حافظی» و خانواده‌اش غم بزرگی بود که به راحتی قابل تسکین نبود.  
اما پدر خانواده تصمیم گرفت با ساخت مدرسه‌ای به نام پسرش، ثواب این کار خیر را به او هدیه دهد.  
شهره حافظی می‌گوید: «پدرم خانه‌اش را فروخت و با پولی که از فروش خانه در تهران به دست آورد، مدرسه‌ای به نام امیرحسن حافظی ساخت. این مدرسه در زادگاه پدری‌ام، بروجرد ساخته شد. پدرم در خانواده‌ای به دنیا آمده بود که همه اهل مشارکت در کار خیر بودند و او نیز همیشه در کارهای خیرخواهانه مشارکت داشت. اما بعد از ساخت مدرسه، تصمیم گرفت این کار نیک را ادامه دهد. او بعد از ساخت نخستین مدرسه، می‌گفت اگرچه امیرحسن در کنارم نیست اما خوشحالم که اکنون پسران بسیاری دارم که می‌توانند در این مدرسه تحصیل کنند و من شاهد خوشحالی آنها هستم.»

• نیکوکاری را پس‌اندازی جاویدان می‌دانست 

شهره حافظی می‌گوید: «هدف پدرم خدمت به هموطنان و خدمتگزاری به نونهالان بود.
 او معتقد بود که بهترین اموال، مالی است که بتوان با آن نیازهای همنوعان را برآورده کرد. پدر، نیکوکاری را پس‌اندازی جاویدان می‌دانست و برمبنای همین اعتقاد از هیچ تلاشی برای کمک به محرومان دریغ نمی‌کرد. یکی از ویژگی‌های دیگر پدرم این بود که حرف و عملش یکی بود. می‌گفت ارزش هر کسی به کارهای نیکی است که در زندگی انجام داده است. او حتی در مقابل بدی‌ها و نامهربانی‌هایی که می‌دید باز هم محبت می‌کرد. چون اعتقاد داشت اگر انسان با هدف و انگیزه معنوی در راه رضای خدا قدم بردارد سرمشق دیگران و ابدی می‌شود.» شهره حافظی در ادامه می‌گوید: «به اعتقاد من داشتن هر چیزی لیاقت می‌خواهد؛ حتی کمک به دیگران. که خدا این لیاقت را به پدر داده بود. خواسته او کمک به نیازمندان بود. خوشحالم آن‌گونه که دلش خواست زندگی کرد. بخشیدن برای پدر لذت‌بخش بود. وقتی تابلو نام او بر خیابان نصب شد خوشحال شدم. این، اثر کارهای نیک اوست. اگر انسان با اخلاص کار کند آثار کارش خود به خود در میان مردم منتشر می‌شود.»

  «محمدرضا حافظی» هشتم خرداد سال ۱۳۰۸ در شهر بروجرد متولد شد. او مدرک دکترای مدیریت را از یکی دانشگاه‌های کالیفرنیا گرفت و عضو کمیسیون ملی یونسکو بود. پدرش مرحوم «مصطفی بروجردی» بنیانگذار صنعت برق کشور بود. مرحوم محمدرضا حافظی پس از آنکه پسرش «امیرحسن» در حالی که ۲۸ ساله بود و عروسش «مریم مهدوی» را در سانحه تصادف از دست داد تصمیم گرفت مدرسه‌ای به نام فرزندش بسازد. او بعد از آن مدرسه‌سازی را ادامه داد و از سال ۱۳۷۸ ریاست جامعه خیّران مدرسه‌ساز ایران را برعهده داشت. مرحوم حافظی‌بانی ساخت ۱۴ مدرسه در سراسر کشور بود. دکتر حافظی ۲۱ خرداد سال ۱۳۹۸‌دار فانی را وداع گفت.