نجات سیبیلوها در ادلب
مهدیا گلمحمدی
حبشی، کرل آمریکایی، بیرمن، پرشین، ایندین، برمهای، مائوی عربی، هاوانایی، هیمالین، نروژی و اسکاتیش. اینها نمایندههای کشورهای مختلف در سازمان ملل نیستند که برای گردهمایی آمده باشند. همهشان گربههای قد و نیم قدی از نژادهای یادشده هستند که در پناهگاه سوری توسط علاءالجلیل از خطر جنگ پناه داده شدهاند. در «پناهگاه حیوانات ادلب» در مساحتی حدود 2هزار مترمربع هیچ نژاد و ملیتی به دیگری برتری ندارد. همه و همه حتی اگر در حال فیف کردن و جیغ و داد یا در حال کشوقوس دادن بهخودشان باشند برخوردی یکسان در انتظار آنهاست.
برای علاء الجلیل وقتی مثل شیندلر(منجی پناهجوهای جنگ جهانی دوم) فهرستی از 100پناهجوی سیبیلو تهیه میکرد نه خرجشان مهم بود نه خطری که او را تهدید میکرد و پنجه کشیدنهای گاه و بیگاهشان. او فقط میدانست که این حیوانات هم هنگام بیخانمانی، زخمی شدن و حتی مرگ همانقدر زجر میکشند که یک انسان با گوشت و پوست و استخوانش آن را حس میکند. حالا که فهرست شیندلر پناهگاه علاء به هزار رسیده است دنیا او را میشناسد. بسیاری از آنها گربههای خانگی هستند که توسط صاحبانشان زیر باران گلوله رها شدهاند.
هر چند هیچ انسانی زیرباران بهاری چترش را جا نمیگذارد و مطابق قانونی نانوشته همه آدمها چترها را پس از باران جا میگذارند اما گربههای سوری درست زیرباران جامانده و فراموش شده بودند.