پائولا هاوکینز
سرم را به شیشه قطار چسباندم. خانهها را نگاه میکنم؛ مانند دنبال کردن صحنههای فیلم با دقت آنها را ورانداز میکنم. به چیزهایی دقت دارم که دیگران دقت نمیکنند. فکر نمیکنم صاحبان این خانهها هم از این زاویه، که من به جزئیات خانهها دقت دارم، تا حالا نگاه کرده باشند. دوبار در روز از این مسیر رد میشوم و هر چیز را چندبار تماشا میکنم.
بوک مارک/دختری در قطار
در همینه زمینه :