چرا نباید برود؟

بعد از اینکه سعید حسین‌پور، هافبک جوان پرسپولیس اعلام کرد شاید در پنجره زمستانی از این تیم جدا شود، بسیاری از هواداران ابراز تأسف کردند. او فصل گذشته هر از گاهی که به میدان رفت بازیکن بااستعدادی نشان داد و این نگرانی وجود دارد که بعد از جدایی و اثبات توانایی‌هایش، باشگاه تأسف بخورد. شبیه همین اتفاق مثلا در مورد شهاب زاهدی هم رخ داد و تلاش پرسپولیس در ابتدای فصل جاری برای بازگرداندن او به جایی نرسید. با این حال اگر از زاویه دید خود حسین‌پور به ماجرا نگاه کنیم، او حق دارد آینده‌اش را جای دیگری جست‌وجو کند. در تمام طول نیم‌فصل اول عبارت «دست خالی» از زبان پرسپولیسی‌ها نیفتاد؛ وقتی در این شرایط هم به حسین‌پور بازی نمی‌رسد، او چرا نباید برود؟

مگر کنکور سراسری است؟
یکی از بامزه‌ترین جملات فصل فوتبال ایران را مجید جلالی به زبان آورد. سرمربی نساجی در نشست خبری پیش از بازی با گل‌گهر سیرجان در مورد شرایط نقل‌وانتقالاتی تیمش گفت: «در 10روز گذشته با حدود 50بازیکن مذاکره کردیم و امیدواریم به‌زودی خبرهای خوشی به هواداران بدهیم.» 50بازیکن؟ مگر کنکور سراسری است استاد؟ برای مذاکره با هر بازیکن چقدر وقت گذاشتید؟ پس کی به کارهای فنی تیم رسیدید؟ بعد طبیعتا هم‌اکنون عمده این نفرات بازیکن آزاد نیستند؛ یعنی به باشگاه‌های هر 50بازیکن برای جذب آنها نامه زده‌اید یا سرخود مذاکره کرده‌اید؟ نهایتا اینکه متر و معیار شما برای جذب بازیکن چیست؟ یعنی کدام استراتژی را دنبال می‌کنید که حداقل 50بازیکن با آن تناسب دارند؟

سرازیری بعد از سربالایی
علیرضا بیرانوند این روزها در بلژیک عزیز شده و این مصداق بارز سرازیری بعد از سر بالایی است. بیرو اوایل حضورش در آنتورپ ذخیره ژان بوتز فرانسوی شد و حتی به‌خاطر لغزش در یک بازی لیگی به‌شدت از سوی سرمربی پیشین تیم سرزنش شد. بعد از مصدومیت بوتز، چاره‌ای جز اعتماد به بیرانوند باقی نماند. با این حال گلر ایرانی در یکی دو نمایش اولش عملکرد خوبی ارائه نداد تا این بار هواداران نیز به انتقاد از او بپردازند. حالا اما بیرانوند در چند بازی برای آنتورپ خوش درخشیده است. او حتی از طرف سازمان لیگ بلژیک صاحب عنوان بهترین مهار هفته هم شد تا روی ابرها سیر کند. کسی که استعداد داشته باشد، تلاش کند و ناامید نشود، بالاخره مزدش را خواهد گرفت.