پایان پادشاه بازیگران

آرش نهاوندی ـ روزنامه نگار


فیلم «اشک‌ها و لبخندها» و مسن‌ترین بازیگر دریافت‌کننده جایزه اسکار در 91سالگی و درحالی‌که همسرش در کنارش بود، با مرگ طبیعی در منزل شخصی‌اش در کانکتیکات درگذشت. به نوشته گاردین، او بازیگر قدیمی و مورد احترامی بود که اگرچه فعالیت هنری خود را در دهه 1950میلادی شروع کرد، اما تنها جایزه اسکار دوران فعالیت سینمایی خود را در سال2011  به‌دلیل نقش‌آفرینی در فیلم «تازه کارها» دریافت کرد. او به‌دلیل بازی درخور توجه در این فیلم، جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به‌خود اختصاص داد.
کریستوفر پلامر، بازیگر بسیار بااستعداد کانادایی بود که  7دهه در سینما به بازی در فیلم‌ها و در نقش‌های شخصیت‌های مختلف پرداخت. ازجمله مهم‌ترین فیلم‌هایی که وی در آنها نقش‌آفرینی کرده می‌توان به فیلم‌های «اشک‌ها و لبخندها»، «مردی که می‌خواست پادشاه باشد» و «تمام پول‌های جهان» اشاره کرد. کریستوفر پلامر در فیلم «مردی که می‌خواست پادشاه باشد» در کنار شان کانری و مایکل کین، 2بازیگر مشهور بریتانیایی ایفای نقش کرده بود. لو پیت، تهیه‌کننده مشهور فیلم‌های هالیوودی و دوست و مدیربرنامه‌های کریستوفر پلامر درباره ویژگی‌های حرفه‌ای‌اش گفته است: کریس، مرد فوق‌العاده‌ای بود که هم به حرفه‌اش احترام می‌گذاشت و هم عاشق بازیگری بود. او از طریق هنر و بروز دادن جلوه‌های انسانی از خود، به قلب‌های ما نزدیک شد.

داستان واقعی اشک‌ها و لبخندها
در برخی منابع به این اشاره شده که کریستوفر پلامر پس از دیدن بازی سر لارنس اولیویه در فیلم هنری پنجم به رشته بازیگری علاقه‌مند شد. کریستوفر پلامر برای نخستین‌بار در سال1958 در فیلم «عشق بازیگری» ظاهر شد. او در این فیلم در نقش نویسنده‌ای ظاهر شد که عاشق سادگی دختری می‌شود که نقشش را سوزان استراسبرگ بازی کرده بود. اما بدون تردید خاطره‌انگیز‌ترین بازی کریستوفر پلامر در فیلم اشک‌ها و لبخندها در سال 1965بود. او در این فیلم در نقش سروان فون تراپ، نظامی اتریشی ضد‌حضور نازی‌ها در کشورش بازی می‌کند. این فیلم با بازی جولی اندروز در نقش معلم سرخانه فرزندان فون تراپ، یکی از بهترین فیلم‌های موزیکال تاریخ سینما قلمداد می‌شود. بازی درخشان کریستوفر پلامر در «اشک‌ها و لبخندها» راه وی را برای ستاره شدن هموار کرد. این فیلم با اقتباس از نمایشنامه موزیکالی اثر رادجرز و هامراشتین، نویسندگان مشهور نمایشنامه‌های موزیکال در آمریکا ساخته شد. این فیلم درباره داستان واقعی خانواده آواز خوان فون تراپ است.

پشت پرده اشک‌ها و لبخندها از زبان کریستوفر پلامر
کریستوفر پلامر در ابتدا در پذیرش نقش فون تراپ در اشک‌ها و لبخندها تردید داشت. او در گفت‌وگویی با گاردین در سال2018 در این‌باره گفته بود، زمانی که متوجه شد قرار است برایش در زمان آواز خواندن در این فیلم صدا‌گذاری شود، خشمگین شده بود: من برای خواندن در این فیلم مدت زمان زیادی تمرین کرده بودم، اما در آن روزگار رسم بر این بود که صدای یک خواننده دیگر به جای بازیگر اصلی پخش شود. من به عوامل تولید فیلم در آن زمان گفتم تنها دلیل من برای پذیرش ایفای نقش (فون تراپ) این بوده که من می‌توانستم این اثر موزیکال را که در ابتدا برای اجرا در صحنه ساخته شده بود، به‌عنوان یک بازیگر در فیلمی سینمایی اجرا کنم. البته نفرت پلامر از فیلم «اشک‌ها و لبخندها» به مرور زمان کاهش یافت. وی در این‌باره توضیح داده است: بعدها من تلاش کردم آن خاطرات بد را از ذهنم پاک و با این فیلم آشتی کنم. در ابتدا بسیار زیاد از دست عوامل فیلم ناراحت بودم. در آن زمان فکر می‌کردم آیا این افراد(سازندگان فیلم) تا به حال در عمر خود به تماشای یک فیلم نشسته‌اند؟ آیا فیلم اشک‌ها و لبخندها تنها فیلمی است که آنها دیده‌اند؟ با این حال، من امروز نسبت به عوامل فیلم قدردان هستم. قدردان رابرت وایز که جنتلمن و کارگردان بزرگی بود و قدردان جولی اندروز هستم که هنوز هم از دوستان بسیار خوب من است. پلامر پس از بازی در اشک‌ها و لبخندها در فیلم‌های زیادی بازی کرد؛ از جمله «شکار سلطنتی خورشید و نبرد بریتانیا» در سال1969، فیلم حماسی «واترلو» به کارگردانی سرگئی بوندارچوک (1970) .

ریدلی اسکات از بازی پلامر در «تمام پول‌های جهان» می‌گوید
در سال2017 نیز او بازی درخشانی را در فیلم «تمام پول‌های جهان» به کارگردانی ریدلی اسکات از خود ارائه داد. البته در ابتدا قرار بود «کوین اسپیسی» در این فیلم بازی کند، اما متهم شدن کوین اسپیسی به رفتار نامناسب و مواردی از سوءاستفاده باعث شد کریستوفر پلامر جایگزین وی شود. ریدلی اسکات نقش‌آفرینی پلامر را در این فیلم ستوده و در گفت‌وگویی با گاردین درباره وی، گفته است: کریستوفر پلامر بازی گیرا و مسحور کننده‌ای از خود ارائه می‌دهد؛ چه در نقش «شاه لیر» و چه در زمان نقش‌آفرینی در فیلم«اشک‌ها و لبخندها». او اوقعا مانند یک کتاب رنگی است. او می‌تواند هرکاری را انجام دهد (توانایی بازی در هر نقشی را دارد) .

سابقه طولانی بازی در تئاتر 
پلامر با نام کامل آرتور پلامر در تورنتو به دنیا آمد. او نتیجه جان آبوت، سومین نخست‌وزیر کانادا بود. او در استان کبک کانادا بزرگ شد و از همین رو فرانسه را به همان روانی انگلیسی صحبت می‌کرد. پس از ترک مدرسه به «تئاتر رپرتوار مونترال» پیوست. او مدتی را نیز در برادوی روی صحنه رفت و نخستین‌بار در نقش شخصیت اصلی «هال» در نمایش «هنری پنجم» در زمان برگزاری جشنواره استراتفورد در اونتاریو در سال1956 بازی کرد. او در ادامه هم در تئاتر استراتفورد و هم در برادوی در نمایش‌های بیشتری روی صحنه رفت. او برای نخستین‌بار به‌دلیل نقش‌آفرینی در نمایش «جی بی» نوشته آرچیبالد مک لیش به کارگردانی الیا کازان در سال 1959کاندیدای دریافت جایزه تونی شد. او همچنین برای کمپانی «رویال شکسپیر» در بریتانیا به ایفای نقش در چندین نمایش پرداخت.
7دهه فعالیت در تئاتر و سینما یک جایزه اسکار، 2جایزه تونی، 2جایزه امی، یک جایزه گلدن‌گلوب و یک جایزه بفتا برای کریستوفر پلامر به ارمغان آورده است.