ترس رقبا ریخته است
4 نکته در مورد برتری خفیف پرسپولیس برابر قعرنشین لیگ
بهروز رسایلی| پرسپولیس در یک بازی دشوار و نفسگیر برابر ماشینسازی تبریز به یک پیروزی شیرین لحظه آخری دست پیدا کرد تا با جهشی خیرهکننده، خودش را به پله ششم جدول ردهبندی برساند. ارزش مضاعف این پیروزی ناشی از آن بود که تقریبا تمامی رقبای این تیم در بالای جدول متوقف شدند؛ از استقلال که در مسجدسلیمان مقابل نفت مساوی کرد تا تراکتور و سپاهان که در خانه به آلومینیوم و شهرخودرو باختند. چند نکته در مورد این بازی بخوانید.
این چهارمین برد پرسپولیس در لیگ بیستم بود. از این تعداد یکی برابر شهرخودرو با نتیحه 3بر صفر بهدست آمده و سرخپوشان در 3تای دیگر برتری حداقلی داشتهاند. برتری یک بر صفر برابر نفت آبادان، پیروزی 2بر یک مقابل فولاد و حالا هم تکرار همین نتیجه در دیدار با ماشینسازی تبریز. هم تعداد پیروزیهای پرسپولیس کم است و هم نوع برتری این تیم خفیف و شکننده بوده. بنابراین روشن است که حال عمومی تیم یحیی گلمحمدی خوب نیست.
پرسپولیس بعد از فینال آسیا و در بازگشت به لیگ، در 5مسابقه با اینکه از رقبا جلو افتاده، اما گل مساوی را دریافت کرده است. این تیم اگرچه در بازی اخیر برابر ماشینسازی و نیز مصاف با فولاد بعد از تساوی باردیگر موفق شد گل برتری را بزند، اما در 3دیدار دیگر یعنی تقابل با تیمهای ذوبآهن، استقلال و آلومینیوم اراک موفق به تغییر دوباره نتیجه نشد و امتیاز از دست داد. قرمزها بسیار خوششانس بودند که در دقایق پایانی بازی با فولاد و ماشینسازی 3 امتیاز را بهدست آوردند. در گذشته توانایی «حفظ نتیجه» مهمترین نقطه قوت قرمزها بود، اما حالا همین مسئله به پاشنه آشیل تبدیل شده است. قطعا کادر فنی باید به این داستان حساسیت ویژه نشان بدهد.
باورکردنی نیست، اما پرسپولیس در 8بازی اخیر تنها یکبار موفق به بسته نگهداشتن دروازهاش شده است. این آمار برای تیمی که اغلب اوقات با 3هافبک دفاعی تخصصی (ولو در پستهای دیگر) بازی میکند قابلقبول نیست بهنظر میرسد ساختار دفاعی قرمزها آسانگیر و ضربهپذیر شده است. به علاوه این تیم به شکل وحشتناکی به جلال حسینی وابسته است. نخستین شکست فصل قرمزها برابر آلومینیوم همزمان با نخستین غیبت حسینی به ثبت رسید و کادرفنی بلافاصله بعد از بهبود نسبی، او را در دیدار با ماشینسازی مورد استفاده قرار داد. نکته دیگر اینکه در این تیم مطلقا اعتقادی به استفاده از جوانان وجود ندارد. اینکه احسان حسینی نیمکتنشین بود و کمال کامیابینیا جای او بازی کرد، همهچیز را به وضوح نشان میدهد.
در همین بازی اگر مهدی عبدی دروازه خالی را باز میکرد شاید پرسپولیس صاحب یک پیروزی آسان و پرگل میشد. این یعنی خیلی از جمعبندیها میتواند در اثر اتفاقات بازی تغییر کند. با این حال یک اتفاق مهم در مسابقات اخیر پرسپولیس رخ داده که ممکن است در آینده به زیان این تیم تمام شود. پرسپولیس کمکم ذهنیت برندهاش را از دست داده و شخصیتش طوری شده که رقبا بدون هراس از نام این تیم میدانداری میکنند. اینکه ذوبآهن ، ماشینسازی ، نساجی و فولاد راحت توپ را در زمین بچرخانند، نشان میدهد پرسپولیس دیگر کاراکتر نفوذناپذیر قبلی را - لااقل برای حریفان- ندارد. در فوتبال بخش مهمی از مسائل ریشه روحی و روانی دارند. تیمها اگر احساس کنند زورشان به حریف میرسد، این ذهنیت راحتتر جنبه عملی پیدا میکند. پرسپولیس برای بازگشت به وضعیت سابق نیاز به چند پیروزی دلچسب و قاطع دارد. اگر نه، با این شرایط تیم یحیی به مشکل خواهد خورد.