نکته بازی- چرا پیش خودشان نگه‌نداشتند؟

رامین رضاییان که شب گذشته به السیلیه پیوست به حرف و حدیث‌های به‌وجود آمده در مورد احتمال بازگشتش به پرسپولیس این چنین واکنش نشان داده بود:« الدوحیل می‌خواهد مرا به تیمی دیگر بدهد، اما چون پرسپولیس رقیب آسیایی این تیم است، آنها با این انتقال موافقت نمی‌کنند. » جالب شد؛ یعنی چون درصدی احتمال دارد پرسپولیس به الدوحیل بخورد، آنها رامین را به تیمی می‌دادند که در لیگ خودشان حضور دارد و احتمال رویارویی‌شان قطعی است. البته شاید هم می‌خواستند رضاییان را به بارسلونا بدهند که در یک قاره دیگر است! در این میان اما یک سؤال مهم‌تر هم وجود دارد؛ اینکه اگر رامین اینقدر باکیفیت است که رقبا با حضورش تقویت می‌شوند، چرا آنها این بازیکن را پیش خودشان نگه نداشتند؟

بالاخره به‌خودش ایمان آورد
مسعود شجاعی بالاخره در چهارمین تجربه سرمربیگری موقتش روی نیمکت تراکتور، به‌خودش ایمان آورد و در مقابل شهرخودرو 20دقیقه به‌خودش بازی داد. این در حالی است که او در 3 مسابقه قبلی فقط روی نیمکت نشسته بود. نتیجه کار هم روشن بود؛ تراکتور در این دقایق حتی یک موقعیت گل هم خلق نکرد، اما در عوض مسعود چند توپ اساسی لو داد و در آخرین ثانیه مسابقه هم نزدیک بود این تیم گل بخورد و بازی خانگی را ببازد. به هر حال آقای زنوزی مالک باشگاه است و از قدیم هم گفته‌اند صلاح مملکت خویش خسروان دانند. ایشان قبلا گفتند در ایران گزینه‌ای بهتر از شجاعی برای هدایت تراکتور وجود ندارد، امیدواریم او در پایان فصل هم همین دیدگاه را داشته باشد.

دقیقا همین شکل؟
استقلال 3امتیاز شیرین را از دل کویر بیرون کشید و در یکی از مهم‌ترین بازی‌های فصلش گل‌گهر را شکست داد. طبیعتا این نتیجه بسیار خوب بود و به همین دلیل هم محمود فکری احساساتی شد و بعد از پایان مسابقه گفت: «استقلال دلخواه من به همین شکل است.» اگر مقصود فکری فقط نتیجه باشد مشکلی نیست، اما اگر سرمربی استقلال به کیفیت بازی تیمش هم اشاره داشته، خیلی نمی‌توانیم با او موافق باشیم. حقیقت آن است که استقلال با وجود برتری در این مسابقه به‌شدت تحت فشار قرار داشت و اگر عملکرد کاملا متفاوت دروازه‌بان‌های2 تیم در کار نبود، اصلا بعید نبود با دست خالی به تهران برگردد. اگر قرار است استقلال امسال به جاهای خوبی برسد، باید خیلی بهتر از اینها باشد.