جنگ با پوستر
چهره تازهای از هنر ایرانی در دهه60 شکل گرفت
حالا مردم مهمترین سفارشدهندههای طراحی پوستر بودند. جنگ تحمیلی حادثه مهمی بود که هنرمندان متعهد را پیشچشم مردم به واکنش موظف میکرد. احمد آقاقلیزاده یکی از طراحان مهم پوسترهای سیاسی، 2سال پس از پایان جنگ در شماره 7نشریه «سوره» نوشت: «وقتی شهری بمباران و کودک بیگناهی کشته میشد، چشمهای هراسان او از من میخواست تا مظلومیتش را در تاریخ بهثبت برسانم.» چنین پوسترهایی از منظرهای گوناگون قابل بررسی هستند. واکنش طراحان از سالهای نزدیک به انقلاب آغاز شده بود و تا پایان جنگ تحمیلی تداوم داشت؛ از برگزاری نمایشگاه توسط گروه «57» پیش از انقلاب که پوسترهای انقلابی را علیه رژیم مستقر روی دیوار بردند تا کارهایی با موضوعهایی چون مظلومیت فلسطین، کشتار مسلمانان در بوسنی و هرزگوین، وقایع مکه و مبارزان آزادیخواه ایرلندی و... که دستخوش طراحی پوستر بودند. اسماعیل، بهزاد و کورش شیشهگران، محمد خزایی، احمد آقاقلیزاده، قاسم درودگر، ابوالفضل عالی، محمدتقی جلیلی، حمید شریفی، ناهید فراست، مصطفی گودرزی، جمال خرمینژاد، علی وزیریان، احمد یاری، مسعود قندی، مجید قادری، علیرضا عمومی، سیاوش ذوالفقاریان و جعفر نجیبی از مهمترین و پرکارترین طراحان پوسترهای جنگ تحمیلی هستند. در این بین پوسترهایی از طراحانی مانند مرتضی ممیز، قباد شیوا، مصطفی اوجی و عباس سارنج نیز بهچشم میخورد. تأثیر وقوع جنگ آنچنان بود که هنرمندان بیشتری را به واکنش وادار میکرد. حتی بسیاری که در روند انقلاب واکنشی نشان نداده بودند را نیز راهی میدان مبارزه از راه هنر کرد. در این بین هنرمندان حوزه اندیشه و هنر اسلامی- که بعدتر حوزه هنری نامیده شدند- از مهمترین گروه این طراحان بهشمار میرفتند. مرتضی گودرزی در کتاب «گرافیک انقلاب» مینویسد: «در زمان وقوع جنگ، هنرمندان انقلاب، آثار زیادی را خلق کردند که منعکسکننده واقعه هولناک جنگ، مظلومیت مردم و کودکان بیدفاع، مقاومت و شجاعت رزمندگان، افشاکننده ماهیت رژیم بعثی و حامیان آنها، عرفان و خلوص رزمندگان، تبیین ماهیت مقدس مبارزه و دفاع و دهها مسئله و موضوع دیگر درباره جنگ تحمیلی بود». کارهای برادران شیشهگران از نظر استانداردهای طراحی گرافیک، از بسیاری دیگر نمونهها کاملتر بود. انتخاب فرم، ترکیب عناصر، انتخاب رنگ و شعارنویسی در این پوسترها مورد توجه است. دیگر طراحان عموما در استفاده از عناصر گرافیکی به ورطه تکرار و کلیشه افتاده بودند. پرچم ایران، آمریکا و عراق، تصاویر شخصیتهای برجسته، گل لاله، پرنده، توده مردم و... در بسیاری از این کارها دیده میشود. ابوالفضل عالی در مرز میان نقاشی و گرافیک آثار ارزندهای خلق کرد و کارهای علیرضا عمومی با تکیه بر نقوش معماری اسلامی و خوشنویسی متن قرآن، قابلتوجه بود. 2کتاب «ده سال با طراحان گرافیک انقلاب اسلامی» بهکوشش ابوالفضل عالی و گرافیک انقلاب نوشته مرتضی گودرزی مهمترین منابع قابل ارجاع در این مقولهاند. پوسترهای این نوشته از آرشیو شخصی نگارنده و حمید جباریراد است.