تولد یک صفحه، طلوع یک بیداری

اسماعیل عباسی ـ بنیانگذار بخش محیط‌زیست روزنامه همشهری


آذر71 از نیمه گذشته بود و هوای تهران در‌گذار از آخرین اعتدال پاییزی و رسیدن به دم سرد زمستان گاهی بارانی و گاهی برفی می‌شد. ساختمانی 5طبقه واقع در کوچه تندیس خیابان جردن، غرق در سروصدای کارگاه‌های نجاری و بنایی، مهیا می‌شد تا نخستین روزنامه رنگی صبح تهران را در دامان خود به دنیا بیاورد. دور یک میز کوچک و در جمع گروه اولیه بنیانگذاران تحریریه نخستین روزنامه رنگی ایران، قرار بر این گذاشته شد که روزنامه‌ای «شهرمحور» متولد شود و نام گروه شهری در صدر گروه‌های تحریریه، به تصویب رسید و مسئولیت آن نیز به من واگذار شد. پیشنهاد کردم در کنار 3 صفحه گروه شهری که دربرگیرنده اخبار و گزارش و موضوعات مرتبط با توسعه شهری بود، صفحه‌ای نیز به نام صفحه محیط‌زیست منتشر شود. اگرچه این پیشنهاد در میان حیرت و در سایه تردید برخی از دوستان به تصویب رسید، اما به‌زودی و در سایه تلاش و همکاری صمیمانه گروه شهری و محیط‌زیست به بخش چشمگیر و جذاب شناسنامه روزنامه همشهری تبدیل شد. در ادامه فعالیت، صفحه محیط‌زیست همشهری با همراهی همه‌جانبه کارشناسان فرهیخته محیط‌زیست، همچون پرنده‌ای دورپرواز، بال گشود و به شکل‌گیری جنبش نوین شناخت و کوشش همه‌جانبه برای حفظ محیط‌زیست در ایران کمک شایانی کرد. 
بدین‌سان، روزنامه همشهری، ادبیات و فرهنگ منحصربه‌فرد محیط‌زیست را به خانه‌های مردم برد. می‌توان گفت؛ اصطلاحاتی مثل اکوسیستم، گونه‌های زیستی، وارونگی دما، خودپالایی رودخانه‌ها، جنگل‌های بارانی، دفاع بیولوژیک، دگرگونی آب‌وهوا، گازهای گلخانه‌ای، قله‌های آبریز، روددره‌ها، تفکیک زباله از مبدا و ده‌ها مفهوم جدید مرتبط با محیط‌زیست در میان دانش‌آموختگان ایران و به نوعی افکارعمومی جا افتاد و تمام رسانه‌های کشور، بخشی را به محیط‌زیست اختصاص دادند. به همین میزان نیز احساس مسئولیت جمعی برای ایجاد تشکل‌های مدنی به‌منظور حفظ محیط‌زیست و مواهب طبیعی، تقویت شده است. 
در دهه‌های سپری شده، هراندازه که افکارعمومی مردم جهان بیشتر نگران گرمایش زمین، انقراض گونه‌های زیستی و گیاهی و پیامدهای مهلک آن می‌شود، اهمیت حیاتی انتشار صفحه محیط‌زیست همشهری در 3 دهه پیش و در یک بزنگاه تاریخی بیشتر نمود می‌یابد.