تکرار نتایج قبلی در جاکارتا یعنی موفقیت

مصطفی هاشمی طبا
رئیس پیشین کمیته ملی المپیک ایران

برنامه‌ریزی برای چنین رویدادهای بازی‌های آسیایی و المپیک به همفکری و گروه‌های فکر قوی نیاز دارد. با این وجود با برنامه‌ریزی های عادی در طول سال برای هر رشته ورزشی تفاوت چندانی ندارد. به این شکل که اگر هر سال برنامه‌ها طبق آنچه که همیشه انتظار می‌رود اجرا شود اصلا در سال‌های که مواجه با چنین رویدادهایی هستیم، با مشکل مواجه نخواهیم شد. چرا که فدراسیون‌ها در طول سال کارشان در جریان است. به همین دلیل اگر کارشان روی ریل درست و منطقی‌اش حرکت کند قطعا در سال‌های این چنینی که تورنمنت‌ها زیاد و مسابقه بزرگی مثل بازی‌های آسیایی در پیش است بهتر عمل خواهند کرد. در واقع  در پاسخ به این سوال که آیا ورزش یک کشور در سال المپیک یا بازی‌های آسیایی به استراتژی خاصی نیاز دارد یا خیر باید بگویم خیر. استراتژی ویژه نیست تنها نوع عملکرد کمی متفاوت می‌شود و فشارها افزایش می‌یابد که طبق آنچه پیش‌تر هم اشاره شده بود اگر هر سال کارها درست انجام شود در چنین سالی هم مشکلی رخ نخواهد داد. باید این موضوع را هم لحاظ کرد که بازی‌های آسیایی همچون سایر بازی‌های قاره‌ای اهمیت زیادی دارد و اتفاقا به واسطه اینکه میزان رقابت در کشورهای آسیایی بیشتر است این حساسیت در آسیا افزایش می‌یابد. شاید برخی بگویند که ورزش ایران هر سال با ستاره‌های جدیدی روبه‌رو می‌شود که همین موضوع باعث می‌شود انتظارها از ورزش ایران بالا برود و منتظر باشیم تا در میدان‌های این چنین مثل بازی‌های آسیایی و المپیک به نتایج برجسته‌تری دست پیدا کنیم، حال آنکه گویا این‌طور برای برخی تصور می‌شود که سایر کشورها در خواب هستند، این‌طور نیست. همان اندازه که ایران با ستاره‌های جدید روبه‌رو می‌شود در سایر کشورها هم استعدادهای جدید ساخته می‌شوند. پرورش می‌یابند و به رقیبانی بزرگ برای ورزشکاران ما تبدیل می‌شوند.
 از طرف دیگر این موضوع را نباید فراموش کرد که در تمام این سال‌ها ورزش ما جهش نداشته است. یعنی این‌طور نبوده که یک برنامه‌ریزی جهشی تعیین کنیم و بر اساس آن جلو رویم. کاری که مثلا انگلستان پس از دو دوره ناکامی در المپیک انجام داد و به نتیجه هم رسید. بازی‌های آسیایی امسال حساس‌تر از همیشه خواهد بود چراکه بدون شک امسال کشورهایی مثل قزاقستان و ترکمنستان  قوی‌تر از همیشه پا به میدان خواهند گذاشت. کشورهایی که درآمدشان را خرج توسعه و افزایش رفاه در کشورشان کرده‌اند و در نتیجه هم میزبانی‌هایی با سخت افزارهای بالا را در چند سال اخیر از خود ارائه دادند. ما اما اگر بخواهیم در ورزش پیشرفت چشمگیری داشته باشیم جز از راه علمی کردن ورزش نمی‌توانیم به این هدف برسیم. مسیر پیشرفت از استعداد‌یابی و مدارس می‌گذرد و ما هم در این بخش با مشکل روبه‌رو هستیم. درنهایت و با تمام داشته‌ها و نداشته‌هایمان اگر بتوانیم در بازی‌های آسیایی ٢٠١٨ جاکارتا سطح مدال‌های قبلی را تکرار کنیم از دید من یعنی توانسته‌ایم به نتیجه مطلوبی دست یابیم.