فیضیه شد کربلا

این مجلس سومی بود که در آن روز برگزار می‌شد. نخستین مجلس در منزل آیت‌الله روح‌الله خمینی، چهره اصلی این روزهای شهر برگزار شده بود و مجلس دوم توسط آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری یکی دیگر از مراجع تقلید و مجلس سوم شهادت امام‌جعفر صادق(ع) در روز دوم فروردین 1342توسط آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی در مدرسه فیضیه برگزار می‌شد. کماندو‌ها از صبح در شهر مانور می‌دادند و شایعات زیادی درباره درگیری و حمله وجود داشت با این حال کسی فکر نمی‌کرد که رژیم پهلوی به مجلس روضه و مهم‌ترین مدرسه علمیه کشور حمله کند. بعد از اتمام مراسم یکباره کماندوها به مدرسه حمله بردند و هر طلبه علوم دینی که مشاهده می‌کردند را مورد ضرب و شتم شدید قرار ‌دادند. غائله تا غروب ادامه یافت و یک طلبه به‌نام یونس رودباری از پشت‌بام مدرسه به حیاط پرت شد و به شهادت رسید. شهر قم ملتهب و به‌هم ریخته بود. 
بعد از این واقعه امام‌خمینی(ره) و دیگر علما بیانیه‌های شدیداللحن و بی‌سابقه‌ای علیه رژیم پهلوی منتشر کردند. ایشان در تلگرافی بسیار تند خطاب به علمای تهران شرح واقعه را اینگونه تعریف کرد: «اینان با شعار «شاه دوستی»، به مقدسات مذهبی اهانت می‌کنند. شاه‌دوستی یعنی غارتگری، هتک اسلام، تجاوز به حقوق مسلمین و تجاوز به مراکز علم و دانش، شاه‌دوستی یعنی ضربه زدن به پیکر قرآن و اسلام، سوزاندن نشانه‌های اسلام و محو آثار اسلامیت، شاه‌دوستی یعنی تجاوز به احکام اسلام و تبدیل احکام قرآن کریم، شاه‌دوستی یعنی کوبیدن روحانیت و اضمحلال آثار رسالت، حضرات آقایان توجه دارند اصول اسلام در معرض خطر است، قرآن و مذهب در مخاطره است، با این احتمال، تقیه حرام است و اظهار حقایق واجب. ولو بلغ ما بلغ» (سند اول). علمای تهران نیز در نامه‌ای بدون خطاب به‌صورت کلی که بیشتر به بیانیه می‌ماند با اظهار تأسف شدید از واقعه رخ داده در شهر مذهبی قم نوشتند:«مردم مسلمان مأموران مسلح خونخوار در سایه حکومت جابره در روز شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام در کنار قبر حضرت معصومه(س) نسبت به روحانیون شما دست به اعمال جنایت باری زدند که سپاهیان چنگیز و مغول را رو سفید کردند» (سند دوم).
در ادامه موج شدید محکومیت‌ها در مورد واقعه حمله به مدرسه فیضیه، آیت‌الله شریعمتداری در بیانیه‌ای تند این واقعه را محکوم کرد:«افسوس که مردم مسلمان در خانه و مملکت خود آزادی ندارند». او همچنین اثرات عمومی این واقعه در میان مردم را بیش از اثرات معنوی آن دانست (سند سوم). بیانیه آیت‌الله شریعتمداری البته به نسبت بیانیه‌های دیگر علما ازجمله آیت‌الله خمینی لحن آرام‌تری داشت. در روز چهلم این واقعه همچنین امام‌خمینی(ره) در بیانیه دیگری باردیگر شاه را مورد خطاب قرار داد و گفت که مامورانی که این کار را کرده‌اند، وقایع را متوجه شاه می‌دانند و اگر چنین است باید فاتحه این مملکت را خواند (سند چهارم).
واقعه فیضیه موجی از بیانیه و اعلامیه را به همراه داشت؛ بیانیه‌هایی که تا روز عاشورا و 15خرداد1342 ادامه یافت.