یک روز به نام همه سالمندان جهان

سازمان ملل در سال۱۹۸۲ شورای جهانی سالمندی را تشکیل داد و در همان سال طرحی را برای تعیین یک روز جهانی برای سالمندان ارائه داد تا اینکه در سال۱۹۹۰ این شورا اول اکتبر را روز جهانی سالمندان تعیین کرد. به همین مناسبت هم همه‌ساله در ایران هفته‌ای با عنوان هفته ملی سالمند تعیین شده که امسال شروع آن همزمان است با دهم مهر. توجه به روز جهانی سالمند در بسیاری از کشورها جزو مناسبت‌های مهمی است که با مراسم و برنامه‌های متفاوت برگزار می‌شود.  کیفیت زندگی سالمندان در جهان به‌دلیل افزایش امید به زندگی در قرن حاضر یکی از موضوعات اجتماعی بسیار مهم و در عین حال مغفول مانده است.   ایران جزو کشورهایی است که با سرعت بالایی در مسیر سالمند شدن جمعیتش حرکت می‌کند درحالی‌که مسایل و نیازمندی‌های سالمندان، حقوق آنها و تکالیف جامعه و دولت در برابر این قشر که در آینده نزدیک جمعیت بزرگی از کشور را تشکیل می‌دهند، شناخته شده، مدون و بسامان نیست. در ایران، مسئله سالمندی عمدتا از منظر بازنشستگی مورد توجه قرار گرفته است درحالی‌که این حوزه تنها بخش کوچکی از مسایل پیچیده و متنوعی است که سالمندان با آن مواجه هستند.  در ایران همزمان با روز جهانی سالمند و هفته سالمند که از فردا آغاز می‌شود، همه ما و به‌ویژه سالمندان در شرایط دشوار و نگران‌کننده مواجهه با کرونا هستیم. با وجود اینکه به‌نظر می‌رسد این یک مسئله همگانی است اما روشن است که تجربه این روزها برای سالمندان که نگرانی‌های بیشتری درباره سلامت آنها وجود دارد به‌مراتب دشوارتر است. در این بزنگاه همزمان توجه به 2نکته اساسی ضروری است نخست اینکه سالمندان این روزها را در شرایط آرامی بگذرانند و در معرض مخاطرات و آزارهای جسمی و روانی نباشند و اطمینان خاطر داشته باشند که درصورت ابتلا به کرونا امکانات درمانی مناسب در اختیار آنها قرار می‌گیرد و دیگر اینکه از نظر روحی و رفتاری اطرافیان آنها به‌گونه‌ای عمل کنند که سالمندان این تلقی را نداشته باشند که قربانیان قطعی کرونا حتما از میان آنها خواهد بود. این موضوع می‌تواند مصداقی از سالمندآزاری باشد و امنیت روانی و به تبع آن سلامت جسمی‌شان را به مخاطره بیندازد.