جایی حوالی زاگرس

وقتی از من می‌پرسند اهل کجایی؟ دوست دارم بدون نام بردن اسم محله، شهر یا کشور خاصی فقط بگویم «زاگرس». انگار وقتی می‌گویم زاگرس، عروسکی چوبی می‌شوم در دامن دختری کُرد. رودخانه‌ای پرخروش می‌شوم که سنگ‌ها را می‌شکافد تا برسد به گلوی تشنه‌ای. لالایی ترکی‌ای می‌شوم و کودکی را خواب می‌کنم. انگار پدرِ پدرِ پدرجدم یک درخت بلوط بوده در جنگل‌های زاگرس.
دوست دارم بگویم من از جایی حوالی زاگرس می‌آیم و چه‌کسی می‌داند که زاگرس مرتفع را می‌گویم یا زاگرس کم‌ارتفاع؟ دامنه‌های غربی را می‌گویم یا دامنه‌های جنوبی ایران؟ اصلاً همین زاگرس خودمان را می‌گویم یا منظورم روستای کوچکی است در دورافتاده‌ترین جای جهان؟