محمد زارعی| برانکو می‌گوید «برخلاف کی‌روش معتقدم بازیکنان داخلی خیلی آماده حضور در جام جهانی هستند.» او همچنین این سوال را از خبرنگاران پرسیده که «مربیان تیم ملی از کجا می‌دانند که بازیکنان داخلی ضعیف هستند.» امیر قلعه‌نویی هم دیروز گفت «نباید به مردم دروغ بگوییم. GPS به خوبی وضعیت آمادگی بازیکنان و میزان دوندگی آنها را نشان می‌دهد.» این دو نقل قول به خوبی جبهه‌ای که علیه هشدار کارلوس کی‌روش درباره وضعیت بازیکنان داخلی تیم‌ملی شکل گرفته را نشان می‌دهد. تیم‌های این دو مربی در بازی اخیر‌شان در لیگ قهرمانان آسیا با کیفیتی غیرقابل قیاس با جام‌جهانی، عملکردی ناامیدکننده از خود ارائه کردند. هر چند پرسپولیس به لطف تساوی در قارشی به مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد اما نمایشی که قرمزها با ترکیب کامل برابر تیم کاملا متوسط نسف ازبکستان (این تیم از 5بازی تنها 6امتیاز به‌دست آورده) ارائه کردند، انتقادهای زیادی را برانگیخت. ذوب‌آهن با امیر قلعه‌نویی هم در اصفهان به الدوحیل قطر باخت تا صعود تیمش به مرحله بعد لیگ قهرمانان با اما و اگر همراه شود. این نقل قول‌ها در حالی مطرح می‌شود که از آن طرف چشم دنیای فوتبال به‌خاطر درخشش بازیکنان رقبای ایران در جام‌جهانی گرد شده است. اسپانیا به آرژانتین 6گل می‌زند و رونالدو هم مقابل یوونتوس در تورین آتش بازی به راه می‌اندازد تا جایی که آربلوا، هم‌بازی سابقش می‌گوید «بس است، ماموریت تو در اینجا به پایان رسیده و باید با فضایی‌ها هم‌بازی شوی.» ایسکو، هافبک اسپانیایی رئال مادرید هم با 100درصد پاس درست آماری غیرقابل باور از خود به‌جا می‌گذارد. دوباره حرف‌های برانکو، قلعه‌نویی و کسانی که معتقدند کارلوس کی‌روش با هشدارش به مربیان ایرانی «بی‌احترامی» کرده یا با حرف‌هایش «زورگویی» می‌کند را مرور کنید.
کی‌روش از دریچه جام‌جهانی به کیفیت بازیکنان داخلی لیگ ایران نگاه می‌کند و از آن طرف جبهه مقابل نهایت نگاهش به عملکرد بازیکنان در لیگ داخلی ایران و لیگ قهرمانان آسیاست. او نگران تنه به تنه شدن بازیکنی مثل امید ابراهیمی با ایسکو یا رویارویی رونالدو با سید‌جلال حسینی است و این هشدار را می‌دهد که باید فکری به حال این موضوع کرد اما از طرف مقابل مربیان لیگ‌برتر با استانداردی متقاوت از آنچه در ذهن سرمربی تیم‌ملی است، این حرف‌های کی‌روش را نوعی «توهین» به خود تلقی می‌کنند و می‌گویند کی‌روش دنبال بهانه‌گیری است.
سوالی که مطرح است اینکه آیا واقعا باید شک کرد توان سید‌جلال حسینی و پژمان منتظری (که هر دو از بهترین مدافعان چند سال اخیر فوتبال ایران بوده‌اند) با مدافعی مثل راموس یکسان نیست؟ آیا واقعا برانکو که همواره خود را جزو تحصیل‌کرده‌ترین مربیان دنیا معرفی می‌کند، تردید دارد که آمادگی وحید امیری با رونالدو یا مهاجمان اسپانیا یکسان نیست؟ اگر واقعا برانکو جدی چنین نظری دارد که بازیکنان داخلی آماده حضور در جام‌جهانی و رقابت با بازیکنان فضایی اسپانیا و پرتغال هستند که حرفی برای گفتن باقی نمی‌ماند اما اگر او می‌خواهد با ما شوخی کند، باید به او هشدار داد که الان وقت شوخی کردن با آرزوی میلیون‌ها نفر ایرانی نیست. هواداران فوتبال ایران چه قرمز و چه آبی دوست ندارند، تیم‌ملی ایران مقابل رقبایش یک تیم دست و پا بسته باشد؛ آنها باید این را حداقل پس از نظرسنجی اخیر برنامه90 به خوبی متوجه شده باشند که آرزوی بزرگ هواداران فوتبال ایران در سال 97، نه قهرمانی یک تیم باشگاهی از ایران در آسیا، بلکه صعود تیم‌ملی به دور دوم رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی است.
چه کسی با فوتبال ایران شوخی می‌کند؟
در همینه زمینه :
