فیلم بدون مدیر
مسعود میر_روزنامه نگار
صاحب امتیاز و مدیرمسئول: مسعود مهرابی. این نام و عنوان را جمع کنید با آن کتاب مقدس کاهی که تنها دریچه ارتباط کاغذی ما با سینما و نقد و روزنامه‌نگاری بود و ضرب کنید در مسمای «فیلم» تا برایتان معلوم شود وقتی قرار است گوشه یک ستون روزنامه بنویسیم آقای مهرابی سکته کرده و از دنیا رفته، چه مصیبتی را باید تنظیم کنیم.
مستدام‌ترین مطبوعه فرهنگی بعد از انقلاب هرچند در سال‌های اخیر، برخلاف کاغذش، روزهای سیاهی را به لحاظ مالی و اقبال مخاطبان و البته قدرت و یگانگی رسانه‌ای پشت سر گذاشته، اما همچنان برای آنها که اهل سینما و مطبوعات هستند، گوهری خواستنی است. مهرابی هرچند سال‌های بسیاری را با دلخوری از رفیق و شریک قدیمی خود در مجله فیلم پشت سر گذاشت، اما آنقدر حرفه‌ای بود تا هیچ‌گاه اجازه ندهد گل مکان رؤیایی این نشریه بدل به زمینی سوخته شود و همواره اعتبار و عنوان مجله‌ای را که سال‌ها با خون دل سرپا نگه داشته بود، مهم‌تر از هر چیز دیگر ولو نفع شخصی قلمداد کرد.
فارغ از مهرابی با امضای مدیرمسئول، نباید از مردی غافل شد که با وسواس و دقت ستودنی به مستند‌سازی وقایع سینمای ایران دل بسته بود. چاپ دایره‌المعارف مصور پوستر و اعلان‌های سینمای ایران یکی از این مستندسازی‌های کارستان بود که مهرابی سال‌ها برایش وقت گذاشت.
حالا روزگار ما و مجله فیلم بدون مسعود مهرابی شبیه همان کاراکتر یکی از کاریکاتورهای اوست؛ شبیه تنی که صورتش در حال سقوط در چاهی تاریک در خیابان است.
