20 به‌شما!
حالا هفته‌نامه‌ی دوچرخه به 20 سالگی رسیده و شما چه می‌دانید در این 20سال چه قصه‌ها که بر سرما نرفته است. تیمی که برای دوچرخه کار می‌کند؛ تیم بیستی است.
طوری ننویسید که مادرتان خجالت بکشد!
می‌گوید: «من جان آر. اریکسون هستم. دوران کودکی و نوجوانی‌ام را در شهر کوچکی در تگزاس گذراندم. برای ورود به دانشگاه، شهرم را ترک کردم.
در 60سالگی، بازگشت به دوران کودکی کاری است سهل و ممتنع. از یک‌سو، گذشته‌مان در این سن، حضوری پررنگ در ذهن دارد و از سوی دیگر، قریب به نیم‌قرن از خاطرات گذشته است.
مسیری را در نظر بگیرید که به جای خودرو با دوچرخه طی شود. خودرو پرشتاب‌تر پیش می‌رود و با آن سریع‌تر به مقصد می‌رسید. با دوچرخه اما اطراف و جزئیات مسیر را حس می‌کنید.
تاریخ انقضای سلجوقیان
آن‌روز، من هم عصبانی شدم و با تمام سلول‌های وجودم فهمیدم که مامان خیلی حرف میزند. حرف‌زدن مامان اولش قشنگ است و آدم خوشش می‌آید، ولی هرچه جلوتر می‌رود انگاری سیم‌ظرف‌شویی روی مخ می‌کشد.
اولین 20 دوچرخه مبارک!
شما هم خواب امتحان و گرفتن کارنامه و این‌جور چیزها می‌بینید؟ چند شب پیش خواب دیدم رفته‌ام کارنامه‌ام را بگیرم.
مثل یک راز در دلم
اول ابتدایی بودم که باهات آشنا شدم. پدرم باعث شد باهات آشنا بشم و تو شدی بخش جدایی‌ناپذیر دل‌خوشی‌های هفتگی من. بابام از یه‌جای دور تو رو برامون می‌فرستاد.
