صدرالدین الهی
من در روز مرگ او در پاریس بودم و کار تحقیقی رساله فوق دکتری خودم را در دانشسرای عالی ورزش فرانسه انجام میدادم. در همان زمان یادداشتهایی درباره ورزش روز برای کیهان ورزشی میفرستادم و با دُری، سردبیر کیهان ورزشی در تماس دائم بودیم. دری در موارد خیلی حساس یا پراهمیت با وجود آنکه تلفن بهآسانی امروز نبود از من میپرسید و گاه کمک میخواست. آن روز که تلفن زنگ زد و او با دستپاچگی و بلاتکلیفی گفت: «فلانی، تختی رفت و شهر شلوغ است»، باورنکردنی بود. پرسیدم چه شده؟ گفت والله میگویند خودکشی کرده است. در یک هتل درحالیکه خانهاش در همان نزدیکی هتل است و هیچکس نمیداند که او چرا با یک ساک دستی رفته و در اتاق هتل مانده و بعد هم خودکشی کرده. نمیدانم چه کار کنم؟ تیتر چه بزنیم؟ یک چیزی بگو و برای هفته بعد که اطلاعات بیشتری پیدا شد چیزی بنویس.
در کار تیتر کیهان ورزشی ما همیشه با هم مشورت میکردیم و تیترهای کیهان ورزشی از نوع دیگری بود. گفتم تیتر بزن «دل شیر خون شده بود». گوشی را گذاشت و من مبهوت جای خود ماندم. بعد شنیدم تیتر «دل شیر خون شده بود» برای او اسباب دردسر شده است. برای خود من آن تیتر معنای خود را داشت. با این قهرمان محبوب و متواضع، بیش از 10، 12سال نشست و برخاست داشتم. همسفر بودیم و او همیشه مرا «آقا الهی» خطاب میکرد؛ همچنانکه «بلور» مربیاش را یا هر کس دیگری را که کمی محترم میداشت.خبر بهسرعت فراگیر شد و گفتند که تشییع جنازه او چنان جمعیتی را بهدنبال داشت که کمتر نظیری برایش دیده شده بود.
من نشستم و خود مقالهای را با این عنوان «حیف که پهلوان قهرمان نبود» نوشتم و به تهران تلگراف کردم، که البته آن مقاله هرگز روی چاپ به خود ندید. چون گفته شده بود که درباره تختی دیگر چیزی نوشته نشود.
کیهان ورزشی، سرشناسترین نشریه ورزشی در دهه40، بعد از مرگ تختی، شماره ویژهای برای بزرگداشت او چاپ کرد که در تاریخ مطبوعات ماندگار شده است. از این شماره، بهعنوان یکی از درخشانترین شمارههای مطبوعات ورزشی ایران نام برده میشود. از آنجا که این شماره، کمتر دیده شده عملا در فضای مجازی یافت نمیشود، در اینجا تمامی صفحات آن بازنشر میشود. سردبیر پیشین این نشریه، صدرالدین الهی رابطه نزدیکی با تختی داشت و روایتی از شنیدن خبر مرگ او نوشته که بخشهایی از آن در همینجا نقل میشود.
دل شیر خون شده بود
در همینه زمینه :