رقص مواج‌گونه قلم روی کاغذ با طنین رنگ‌رنگش را چه‌کسی جز استاد محمود فرشچیان می‌تواند به این زیبایی رقم بزند؟ چه‌کسی جز این نقاش چیره‌دست می‌تواند با حفظ سنت‌های نقاشی ایرانی، سبکی نو در این هنر دراندازد و بنیانگذار مکتبی نوین در عرصه مینیاتور ایران باشد؟ کدام دستی جز دستان فرشچیان می‌تواند چنین «عصر عاشورا» را با این عظمت برایمان تداعی کند؟ کدام صاحب هنر است که ضامن‌شدن امام رضاع برای آهو را چنین زیبا به تصویر کشیده و تجسم یتیم‌نوازی مولاعلیع را ترسیم کند؟ برای توصیف گوشه‌ای از هنرهای او کافی است که به جلوه‌هایی از عرض ارادت او به ائمه‌اطهارع نگاهی کنیم؛ جایی که نگارگری‌اش بر ضریح پاک‌ترین و معصوم‌ترین‌های جهان نقش بسته است.