مهربانی به سبک فلاح اوشاخلاری
نمِ بارانی اندک، خیابان‌های کم‌عرض و باریک محله فلاح را مانند سایر محله‌های پایتخت در نخستین ساعات یکی از شب‌های پاییزی خیس کرده.
دوچرخه‌سواری‌اش تحسین و شگفتی همگان را در پی دارد. حادثه‌ای در کودکی منجر به آسیب جدی به زانوی چپش شد و ۲۰ سال از عمرش را با زانویی گذراند که خم نمی‌شد، ولی هیچ‌وقت تسلیم نشد.
اسمش را بهشت گذاشته‌اند؛ خانه‌ای با درختان سرسبز و حیاطی بزرگ که جان می‌دهد برای قدم زدن و نفس تازه کردن.
رسم‌شان گمنامی، مرام‌شان مردمداری
«از شکل و شمایل‌شان خوشم نمی‌آمد و حتی بعضی را قبول هم نداشتم، اما به نظرم‌کاری که برای نیازمندان انجام می‌دهند بسیار ارزشمند است و برای همین جزئی از این گروه شدم و در این راه با آنها همکاری می‌کنم.»
دوست دارم سفیر کبدی باشم
«زهرا کریمی» در نخستین حضورش در مسابقات آسیایی کبدی در جاکارتا در سال ۲۰۱۸ توانست طعم قهرمانی را بچشد.
یک مستأجر و سیزده هم‌خانه!
گونی زردرنگ روی شانه‌اش را هنوز بر زمین نگذاشته، در زهواره دررفته ۴۰سانتیمتری خانه انگار با صدای قدم‌هایش باز می‌شود و مرد خمیده بی‌محابا خود را داخل خانه‌ای می‌اندازد که به زور وسعتش به۲۰مترمربع می‌رسد.
