افتضاح؛ از دامبو تا تارانتینو

 پیتر دبروگ و اوون گلیبرمن ۲‌منتقد ‌ورایتی‌ دست به انتخاب بدترین فیلم‌های سال ۲۰۱۹ زده‌اند. به گزارش ورایتی، درحالی‌که پیتر دبروگ فیلم «دامبو» را در صدر 5فیلم بد سال۲۰۱۹ قرار داده، گلیبرمن «مردان سیاهپوش: بین‌المللی» را بدترین فیلم سال‌۲۰۱۹ خوانده است.
پیتر دبروگ با انتخاب ‌دامبو، نوشته است: در بازسازی فیلم‌های کلاسیک دیزنی، نتایج مختلفی کسب شده و درحالی‌که فیلمی مثل «کتاب جنگل» با موفقیت کامل روبه‌رو شد، دیزنی باید می‌دانست با انتخاب تیم برتون برای ساخت یک لایو اکشن از انیمیشن محبوب ‌دامبو، فیلمی تیره و نسخه شوم و کابوس‌وار ‌انیمیشن ساخته می‌شود. سبک گوتیک برتون در نهایت به کارناوالی از شخصیت‌های ظالم و حیواناتی مجازی بدل شد و در نهایت این تصویرپردازی زشت کامپیوتری هرگز نتوانست فیلم را به پرواز درآورد.
این منتقد در مکان دوم «گلس» ساخته جدید شیامالان را قرار داده که ترکیبی از «شکست‌ناپذیر‌ ۲۰۰۰» به‌عنوان بهترین فیلم این کارگردان با دیگر فیلم‌‌های وی بود.
او در مکان سوم «لاکوشا» را قرار داده که نویسنده، کارگردان و بازیگر آن جرمی سویل است.
«سرنیتی» یا «آرامش» در سبک نئو- نوآر به نویسندگی و کارگردانی استیون نایت با بازی متیو مک‌کاناهی و آن هاتاوی فیلم‌های بد بعدی هستند.
«دیروز» به کارگردانی دنی بویل هم در این فهرست قرار دارد. این منتقد فیلمنامه ریچارد کرتیس را توهینی به فرهنگ پاپ و تأثیر هنری آن دانسته که درکی از این ندارد که موسیقی بیتلز محصول زمان خود بود و حتی با سرقت ادبی در این دوره دیگر نمی‌تواند همان اثر را داشته باشد.
از سوی دیگر، اوون گلیبرمن در رأس فیلم‌های بدی که انتخاب کرده، از «مردان سیاهپوش: بین‌المللی» نام برده و می‌نویسد با کلمات زیادی می‌توان این فیلم را توصیف کرد؛ از خسته‌کننده، بی‌روح، حریصانه تا یک فیلم ورشکسته از نظر خیال‌پردازی. او می‌گوید وقت تماشای این فیلم حتما از خودتان می‌پرسید: چرا دارم این فیلم را تماشا می‌کنم؟ 
«آخرین کریسمس» کمدی رمانتیک ساخته پال فیگ هم در فهرست بدهای این منتقد قرار دارد.
این منتقد نیم‌ساعت آخر «روزی روزگاری در هالیوود» ساخته کوئنتین تارانتینو را هم در فهرست قرار داده و می‌نویسد: بله، فیلم فوق‌العاده کوئنتین تارانتینو در لیست ۱۰ فیلم برتر من هست و کاملا جدی می‌گویم، چون خیلی این فیلم را دوست دارم. حداقل تا آنجایش را که انگار از صخره به پایین پرت می‌شود و جوری از بین می‌رود که تا‌به‌حال ندیدم فیلمی که دوست دارم این بلا به سرش بیاید. ایده کاملا «بازنویسی» تاریخ جنایت‌های چارلز منسون و کاری که آنها با دانش جمعی ما کردند، کاملا مصنوعی است، اما اعتراض نهایی من به فیلم این است، پروژه‌ای که نگاهی عمیق و زیبا به هالیوود در سال ۱۹۶۹ داشت، در یک لحظه تبدیل به یک فانتزی بکش‌بکش دیوانه‌وار می‌شود؛ آن هم به‌نحوی که انگار ما قرار است حس خوبی نسبت به این داشته باشیم. در این بخش حس کردم به من خیانت شده است.
این منتقد ورایتی «راکت‌من» را در مکان چهارم قرار داده و از آن به‌عنوان یک افتضاح یاد می‌کند. «آنابل به خانه می‌آید» به‌عنوان فیلم پنجم این فهرست آورده شده است.