از ایده تا استارتاپ
پول در آوردن از جنس دست‌دوم
پی‌یر امیدیار، میلیاردر ایرانی‌تبار که به‌خاطر سایت «ای‌بی» در جهان مشهور شده، از موقعیت‌هایی می‌گوید که هر استارتاپی در بزنگاه‌های مهم باید با آن روبه‌رو شود
پی‌یر امیدیار، میلیاردر ایرانی‌تبار و موسس سایت ای‌بی، زمانی کارش را به عنوان استارتاپ شروع کرد که کمتر کسی در دنیا به این ایده‌های عجیب توجه داشت. او از یک سایت خصوصی و شخصی که کار خاصی انجام نمی‌داد وارد دنیای استارتاپ‌ها شد و حالا یکی از بهترین‌های این بازار است. او که در 1995(1374) و در 28سالگی اولین کدهای کامپیوتری یک سامانه خرید و فروش را ساخت، حالا و 20سال بعد، 47میلیارد دلار سرمایه و 31هزار کارمند تمام‌وقت دارد. یکی از ثروتمندترین انسان‌های جهان مدت‌هاست برنامه‌های مفصلی برای سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌های موفق دارد. این داستان تجربه‌های خاص «پی‌یر» در دنیای تجارت است که خودش بازگو کرده، تجربه‌ای که به درد جوان‌ترها هم می‌خورد.
پول در آوردن از حواس جمع
در سال 1995که پی‌یر اولین سایتش را راه انداخت، قرار نبود امیدیار مدیرعامل استارتاپی باشد. او یک سایت کوچک شخصی به نام «اوکسیون وب» راه انداخته بود که خیلی ساده طراحی شده بود و به نظر نمی‌رسید کارایی چندانی هم داشته باشد. اما تعداد بازدیدکننده‌های سایت که از حد مشخصی بالاتر رفت، فکر کرد از این تعداد بالای بازدیدکننده پول دربیاورد. پس یک سرویس ویژه و پولی برای سایتش درست کرد و یک کارمند را به کار گرفت که وظیفه‌اش کنترل آمار همین بازدیدکنندگان و میزان درآمد بود. این سایت بعدها به ای‌بی تغییر نام داد. امیدیار می‌گوید: «همیشه حواستان به شرایط اطرافتان جمع باشد. شاید بتوانید از یک ایده ساده و خیلی معمولی، پول در بیاورید.»
شفاف باشید
یکی از اولین سرمایه‌گذاری‌های جدی پی‌یر امیدیار در زمینه خبررسانی و رسانه بود. آن‌هم در حالی که خیلی پروژه‌های پول‌ساز دیگر برای سرمایه‌گذاری برایش وجود داشت. خودش درباره این‌که چرا روی رسانه سرمایه‌گذاری کرده، می‌گوید: «من از اول آدم فناوری بوده‌ام و در عین حال بر بشردوستی متمرکز. یکی از درس‌های مهمی که این‌سال‌ها یاد گرفتم، این بود که فناوری ایجادشده تا دنیا را به یک جای بهتر تبدیل کند. یکی از پایه‌ها برای رسیدن به چنین جایگاهی، ایجاد شفافیت در دولت‌ها و مسئولیت‌پذیر کردن پدیده‌هاست. ما باید راهی داشته باشیم که به مردم بگوییم دولت دارد چه‌کار می‌کند. باید آگاهشان کرد». او می‌گوید: استارتاپ‌ها سیستم‌های شفافی هستند و باید سعی کنند محیط اطرافشان را هم تا جایی که می‌توانند شفاف کنند.
همیشه گروه بهتر از تک‌روی است
زمانی که تازه‌کار بودم، استانداردهای بالایی برای خودم درنظر گرفته بودم و انتظار داشتم، همه اعضای تیمم آن را رعایت کنند. اما معمولا این‌طور نمی‌شد. برای همین دلم می‌خواست همه کارها را خودم تنها انجام بدهم تا خیالم راحت باشد. اما به مرور فهمیدم، حتی اگر تمام اعضای تیم 100درصد کاری که از آنها انتظار دارم را انجام ندهند، مشکل بزرگی پیش نمی‌آید. در واقع، این‌که 5نفر، 80درصد کاری را درست انجام بدهند، خیلی بهتر است تا یک‌نفر، 100درصد یک وظیفه را. در نتیجه، همیشه کار گروهی بهتر جواب می‌دهد و باید بدانیم، همه آدم‌ها کامل نیستند. آنها، ما نیستند.
به وقتش بفروشید
زمان‌هایی هست که یک ایده استارتاپی کار نمی‌کند یا به هر دلیلی نمی‌توان آن را از یک مرحله خاص جلوتر برد. در چنین مواقعی، بهتر است کانال‌تان را عوض کنید و سراغ یک ایده بهتر بروید. پافشاری روی ایده قدیمی لزوما جوابگو نیست. پی‌یر امیدیار می‌گوید: «در سال 1991 اولین شرکت استارتاپی‌ام را راه‌انداختم که کارش ساخت نوعی تبلت اولیه بود. در سال 1996 مایکروسافت آن را خرید. میلیونر نشدم اما فکر کردم بهتر است روی ایده‌ای تمرکز کنم که به نظرم بهتر جواب می‌داد. ترجیح دادم به جای برداشتن چند هندوانه معمولی با یک دست، فقط یک هندوانه سرخ و آبدار داشته باشم».
