مترو برای کارکنان یا شهروندان؟
محسن هاشمی رفسنجانی/ رئیس شورای شهر تهران
از سال 1372 که به عنوان عضو هیات مدیره شرکت راه شهری تهران و حومه، وارد مترو شدم بیش از ربع قرن میگذرد و این زمان طولانی و تقریبا معادل یک عمر کاری برای انسان است، در این زمان تقریبا همیشه با کارگران، کارکنان و مسافران مترو زندگی کردم و در کنار حدود 20سالی که بنا به مسئولیت عضو هیات مدیره و مدیرعامل در این شرکت حضور فیزیکی داشتم، پس از خداحافظی با همکاران مترو نیز وضعیت مترو همیشه یکی از دغدغههای اصلیام در زندگی بوده است.
مترو برای من، مانند یک عضو خانواده، اهمیت و ارزش داشته است و بعضا از سوی فرزندانم مورد این انتقاد قرار میگرفتهام که «مترو برایت عزیزتر از ماست و توجه و اهمیتی که برای مترو صرف میکنی ، به ما نمیدهی!»
همیشه خود را کوچکترین فرد کارکنان مترو، احساس میکردم و از اینکه به مدت زمان طولانی، فرصت و افتخار تلاش برای خدمت به مردم در ساخت و راهاندازی و بهرهبرداری مترو را یافتهام، شکرگزار الهی بودم و سختترین روزهای کاری در مترو شیرینترین لحظات زندگیام را شکل دادهاند و به همکارانم در مترو افتخار میکنم زیرا که امکان بومیسازی 80درصد این سیستم راهبردی را در کشور فراهم کردند.
با این وجود پس از کنارهگیری از مدیرعاملی در اسفند 89 و خداحافظی با هیات مدیره مترو در سال 1392، تمام سعی خود را کردم که در تصمیمات و مدیریت مترو کمترین دخالت را داشته باشم تا مدیریت وقت، امکان تصمیمگیری آزادانه و براساس سلیقه و دیدگاه خود را داشته باشد، چرا که رمز موفقیت در دوره مسئولیت خود را در اتکا به نظرات کارشناسی و جلوگیری از تاثیرگذاری مسایل سیاسی و شخصی و اعمال نفوذ افراد خارج از مترو بر تصمیمگیریها میدانستم.
براین اساس طی 2سال گذشته که با رای و اعتماد شهروندان تهرانی، نمایندگی مردم تهران در شورای شهر را به عهده گرفتم، همین روش را ادامه داده و با وجود انجام وظایف نظارتی شورا، تلاش کردم که در انتصابات و تصمیمات شرکت مترو، دخالت نکنم.
البته از اینکه از ظرفیت و توانمندی شرکت مترو برای حل معضلات اصلی شهرتهران یعنی آلودگی هوا و ترافیک، استفاده کافی نمیشود همواره تاسف میخورم، اینکه ظرفیت جابجایی مترو امروز و پس از گذشت 8سال و با وجود اضافه شدن خطوط جدید در حد همان بیش از 2میلیون نفر ابتدای سال 1390 است، نشان از این دارد که از امکانات، زیرساختها و توانمندیهای شرکت مترو استفاده کافی نمیشود و طبیعتا همه کارکنان شرکت مترو نیز در این موضوع با من هم عقیده هستند که متروی تهران استعداد و امکانات و ظرفیت رشد به مراتب بیشتری از وضعیت کنونی دارد.
در این شرایط که دغدغه همه ما باید توسعه و پیشرفت مترو باشد، شنیدن اخبار نگرانکننده از نارضایتی و اعتراضهای کارکنان این شرکت، طبعا موجب تاسف میشود، مدیران شرکت مترو و مسئولان بالادستی آنها در شهرداری تهران به شورای شهر رسما اعلام کردند که این التهابات نتیجه شایعهپراکنی رسانههای بیگانه و جریانهای سیاسی است و هیچ برنامهای برای تغییر وضعیت استخدامی و شرکتی شدن پرسنل مترو وجود ندارد، با این حال در تذکری رسمی از شهردار تهران خواستهام که تمامی ابعاد موضوع را به صورت دقیق بررسی کرده و در صورت نقض حقوق قانونی کارکنان شریف و زحمتکش شرکت مترو، اعاده حق کند.
اما این اعتراضها و التهابات نباید موجب انحراف توجه و ذهنیت مجموعه بزرگ متروی تهران به حواشی و غفلت از وظیفه خطیر آنها در خدمترسانی به شهروندان شود. واقعیت آن است که کارکنان مترو، خدمت به مردم را مهمترین رسالت و مأموریت خود میدانند و اجازه نمیدهند که هیچ شایعه و موضوعی باعث اختلال در این موضوع شود، همه میدانیم که بهبود عملکرد و افزایش سطح خدمترسانی در مترو، موجب مقبولیت بیشتر این سیستم حمل ونقل عمومی در کشور و افزایش اعتبارات و توجه به مترو میشود که طبیعتا کارکنان مترو نیز از ثمرات این موفقیت، به صورت مادی و معنوی بهرهمند میشوند و در مقابل، بینظمی، اختلال و ناکارآمدی در فعالیت مترو، موجب تضعیف این شرکت شده و قطعا کارگران و کارکنان مترو نیز از آن متضرر خواهند شد.
پس باید با تقویت انگیزه، انسجام و بهبود عملکرد و نظم مترو، مقابل جریانی که به دنبال تضعیف این شرکت است، بایستیم.