نقش بازی در زندگی و آینده کودکان

مریم اصغری|   دکترای روانشناسی:

یکی از فعالیت‌های لذت‌بخش و سازنده برای همه، به‌ویژه برای کودکان و نوجوانان، بازی است. کودکان از طریق بازی‌ها که با هیجان همراه است، زندگی در دنیای آینده را تمرین می‌کنند. ویژگی‌های و فایده‌های هر بازی در رشد همه‌جانبه‌ قوای ذهنی، جسمی، شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده است توجه تعداد زیادی از دست‌اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش آن در امر آموزش کودکان معطوف شود. در واقع، بازی نوعی آموزش است و کودک از طریق آن مهارت‌های گوناگونی کسب می‌کند. 
می‌توان گفت بازی برای درمانگران هم وسیله مناسبی است تا به دنیای کودکان راه یابند و آن را بهتر بشناسند و به مشکلات آنان پی ببرند.


تأثیر بازی در خلاقیت کودکان

بازی عمده‌ترین فعالیت کودک و مناسب‌ترین آن برای بروز و رشد استعداد و خلاقیت او به شمار می‌رود و نقش بزرگی در زندگی و رشد کودک دارد. ضمن بازی بسیاری از خصوصیات مثبت در او پرورش می‌یابد. آغاز رشد آفرینندگی و خلاقیت در کودکان، در سنین آمادگی و پیش از دبستان است. در این سن، فعالیت کودک نسبت به دوران خردسالی تغییر می‌کند و روابط جدیدی میان تفکر و عمل وی پدید می‌آید و احساس نشاط و سرزندگی بعد از بازی می‌تواند راهگشای حل بسیاری از مشکلات باشد.

بازی با گشودن مسیری نو در یادگیری می‌تواند نقش بارزی در بهبود زندگی ایفا کند و در کمک به معلمان برای مدیریت بهتر کلاس، راندمان آموزشی را نیز افزایش دهد. بازی در رشد آفرینندگی نقش فعالی دارد و موجب حرکت و به‌کارگیری ذهن در کسب تجربه و حل مسئله می‌شود. برانگیختن ذوق و علاقه شاگرد به وسیله بازی، تفکر همگرا را در ذهن به وجود می‌آورد.


دقت معلمان در انتخاب بازی

البته معلم در انتخاب بازی باید دقت لازم را داشته باشد تا آن را با توجه به میزان آگاهی و مهارت شاگرد و منطبق با موضوع درس انتخاب کند، زیرا شاگرد زمانی اعتماد به نفس لازم را دارد که مهارت کافی را به دست آورده باشد.

آگاهی از انواع بازی‌ و ایجاد موقعیت‌های مناسب برای یادگیری از طریق بازی، در تعلیم و تربیت کودکان مفید است.
بنابراین لازم است مربیان تربیتی با فراهم کردن امکانات و ابزارهای مناسب آموزشی ـ پرورشی، برای غنی‌سازی فکری و شکوفایی استعدادهای شاگردان گام بردارند.