قاتل احساس

 محرومیت تاریخی پرسپولیس به روزهای پایانی رسیده و روز جمعه با برگزاری دیدار این تیم برابر پارس‌جنوبی‌جم در هفته پانزدهم نیم‌فصل نخست، رسما به نقطه پایان خواهد رسید. البته مسابقات لیگ چیزی حدود 50روز تعطیل خواهد بود تا جام ملت‌های آسیا برگزار شود اما از هفته آینده تمامی بازیکنان جدید پرسپولیس می‌توانند در تمرینات سرخپوشان حاضر شوند و در بازگشایی مسابقات، این تیم را همراهی کنند. با این همه، بحث بر سر اینکه مقصر اصلی این محرومیت کذایی چه‌کسی بود، همچنان ادامه دارد. در تمام طول یک سال گذشته،‌2متهم اصلی برای این غائله وجود داشته است؛ یکی علی‌اکبر طاهری که مدیرعامل وقت پرسپولیس بود و دیگری مهدی طارمی که بازگشت او از ترکیه بدون فسخ قرارداد با ریزه‌اسپور منجر به پدید آمدن این وضعیت شد. در وزن‌کشی‌های مستمر این یک سال، هر کدام از رسانه‌ها یا هواداران پرسپولیس سهم یکی از این دو نفر را بیشتر دانسته‌اند. به‌عنوان مثال عادل فردوسی‌پور که سر ماجرای مشاجره‌اش با طاهری به‌شدت از دست مدیرعامل پیشین پرسپولیس عصبانی است، مصرانه او را مقصر اصلی محرومیت قلمداد می‎کند و حتی بارها به صراحت از افکار عمومی خواسته بی‌خود طارمی را تحت فشار قرار ندهند! با وجود این بسیاری از هواداران طرز تفکر دیگری دارند و چپ و راست به بهانه‌های مختلف یقه طارمی را می‌گیرند؛ اما به راستی کدام‌یک از این دو نفر گناهکارترند؟ آیا می‌شود جواب روشنی به این سؤال داد؟
  طاهری؛ اشتباه اداری
طاهری و طارمی هر دو قصور کردند،اما جنس کوتاهی‌های آنها با هم فرق داشت. آنچه طاهری مرتکب شد (و قطعا در نوع خودش غیرقابل بخشش است) نوعی اشتباه اداری و حقوقی بود که مشابهش را در فوتبال ایران زیاد دیده‌ایم. حذف تیم ملی امید به‌خاطر بازی دادن به کمال کامیابی‌نیای محروم، حذف سپاهان به‌خاطر استفاده از رحمان احمدی دوکارته، بسته‌شدن پنجره استقلال و تراکتورسازی به‌خاطر بدهی و حتی کسر 6امتیاز از همین پرسپولیس به دلایل مشابه، ازجمله اشتباهات اداری رایج در فوتبال ایران بوده است. البته وفور این نوع خطاها نمی‌تواند جرم طاهری را کاهش بدهد و به این نکته هم باید توجه کرد که تمام مثال‌های مزبور ریشه در غفلت مدیران داشتند،اما طاهری ریسک وحشتناکی کرد و به بازی با آتش پرداخت. وقتی خود او در زمان بازگشت طارمی به پرسپولیس می‌گفت:«اگر هم جریمه‌ای باشد فقط مربوط به بازیکن است» معلوم بود که به‌طور کامل در جریان اقدام خلاف قانون باشگاه قرار دارد، اما خوش‌بین است که دامنه این آتش،تنها شامل شخص طارمی شود و پرسپولیس را در برنگیرد؛ یک استراتژی وحشتناک که با یک اشتباه محاسباتی بزرگ تبدیل به فاجعه شد.
  طارمی؛ اشتباه مرامی
با این همه چرا طارمی بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرد؟ دلیلش شاید این باشد که جنس اشتباه او مرامی و معرفتی بود. طارمی در آن ماجرا چند کار دور از معرفت انجام داد؛ اول اینکه بعد از توافق شفاهی با پرسپولیس برای تمدید قرارداد، شبانه و مخفیانه به ترکیه رفت و با ریزه‌اسپور قرارداد بست. دوم اینکه وقتی غائله محرومیت پیش آمد، حتی یک سر سوزن ابراز ندامت نکرد، سوم اینکه همه تقصیرها را گردن وکیل شخصی‌اش انداخت و کسی را قربانی کرد که نزدیکان به فوتبال می‌گویند مهم‌ترین نقش را در معرفی او به علی دایی و آغاز دوران طلایی زندگی‌اش داشته و از همه بدتر اینکه بعد از محرومیت قرمزها،این تیم را ترک کرد و رفت. بنا به اذعان مدیران پرسپولیس، در مقطع محرومیت چهار ماهه طارمی، این بازیکن به دفعات خواهان اخذ رضایتنامه‌اش شد و در شرایطی پرسپولیس را ترک کرد که این تیم «به‌شدت» با کمبود بازیکن مواجه بود. با این اوصاف طبیعی است که هواداران او را بیشتر مقصر بدانند، حتی اگر اهمال اصلی از ناحیه طاهری سر زده باشد. هواداری فوتبال یک کار عاشقانه است و برای این جماعت، احساسات جنبه مهم‌تری نسبت به عقلانیت و منطق دارد. طاهری منطق را زیر پا گذاشت و طارمی احساس را؛ بنابراین چندان جای تعجب ندارد که در تمام طول این مدت و حتی تا سال‌ها بعد از پایان محرومیت پرسپولیس، این مهاجم بوشهری باشد که مورد سرزنش قرار بگیرد.