آبی پیدا شد

بهترینِ برد دوران حضور وینفرد شفر در استقلال، زیر باران رشت به‌دست آمد. آبی‌ها با سومین پیروزی متوالی در لیگ برتر، بالاخره خودشان را به‌عنوان یک تیم مدعی به لیگ برتر هجدهم معرفی کردند. برای حضور در کورس قهرمانی، هنوز دیر نشده اما این اتفاق تنها به شرطی رخ خواهد داد که کیفیت پسران شفر در این چند مسابقه، روبه‌روی تیم‌های بزرگ نیز نمایان شود. تردیدی وجود ندارد که استقلال نسبت به شروع فصل، تیم به‌مراتب بهتری شده است. آنها به هماهنگی نسبی رسیده‌اند و تاکتیک‌های مدنظر شفر را نیز به‌خوبی در زمین پیاده می‌کنند. با وجود این قرار نیست این تیم در همه بازی‌ها 5گل به رقبا بزند. هر 3حریف استقلال در دیدارهای گذشته، تیم‌های نه چندان قدرتمند پایین جدولی بوده‌اند و این پیروزی‌ها با وجود اهمیت‌شان، نباید باشگاه را فریب بدهند.
  شفر ظاهر می‌شود 
تفاوت‌های بزرگ استقلال با تیم فصل گذشته، تنها مربوط به جدایی چند ستاره از ترکیب تیم نبود. در شروع فصل جدید، به‌نظر می‌رسید وینفرد شفر هم آن مربی فصل قبل نیست و به اندازه لیگ برتر هفدهم، برای رساندن تیمش به موفقیت انگیزه ندارد. مرد آلمانی انگار برای چندین‌ماه گم شده بود اما بالاخره در همان قامت همیشگی از راه رسید و توانست تیمش را متحول کند. او آرامش را دوباره به تیم برگرداند و مثل فصل قبل، تلاش کرد تا به مهره‌های تیمش اعتماد به نفس بدهد. شفر از یک جایی به بعد، از بهانه‌گیری و توجیه فاصله گرفت تا همه حقیقت را در مورد تیمش بپذیرد و با داشته‌هایش، یک ترکیب خوب برای استقلال بسازد. وینفرد شفری که در این چند هفته دیده‌ایم، بزرگ‌ترین دلیل برای امیدواری به سرنوشت آینده استقلال خواهد بود؛ البته اگر دوباره به سراغ توجیه‌ نرود و ایرادگرفتن از تیمش را کنار بگذارد.
  رنسانس آبی 
نفرات استقلال نسبت به شروع فصل، تغییر چندانی نکرده‌اند اما این کیفیت فردی هر بازیکن است که به شکل محسوسی بیشتر از آغاز لیگ به‌نظر می‌رسد. شفر پروسه بدنسازی تیم را کمی دیر آغاز کرد و در آشفتگی ابتدای فصل، نتوانست به‌خوبی بدن مهره‌های تیمش را آماده کند. او از فرصت تعطیلات اما به‌خوبی بهره برد تا استقلال مطلوب‌اش را بسازد. حالا علی کریمی در سطح فوق‌العاده‌ای فوتبال بازی می‌کند و فرشید باقری کلاس متفاوتی پیدا کرده تا استقلال در میانه میدان، حریفانش را به دام بیندازد و آنها را پشت سر هم به قتل برساند.
  همه گل می‌زنند؛ جز مهاجم‌ها!
آبی‌های پایتخت در 2هفته گذشته، 8بار دروازه تیم‌های حریف را باز کرده‌اند تا آمار نه‌چندان خوشایند گلزنی‌شان در لیگ را به شکل قابل توجهی بهبود ببخشند. با وجود این هیچ‌کدام از این 8گل، توسط مهاجمان مرکزی این تیم به ثمر نرسیده است. الحاجی گرو، روح‌الله باقری و مرتضی تبریزی، نفراتی هستند که انتظار می‌رود بیشترین گل‌ها را در استقلال بزنند و بار گلزنی تیم را به دوش بکشند اما روح‌الله و مرتضی حتی در دیدار ساده با سپیدرود رشت نیز به راحتی چندین موقعیت گلزنی را هدر دادند. نباید فراموش کرد که استقلال در جدال با تیم‌های بزرگ‌تر، نمی‌تواند از همه ظرفیتش برای حمله کردن استفاده کند. آنجا این مهاجم‌ها هستند که باید بدرخشند و هیچ فرصتی را به‌سادگی از دست ندهند تا تیم به گلزنی امیدوار باشد.
  در انتظار محک آخر
پسران وینفرد شفر در 4بازی آخر، هیچ گلی دریافت نکرده‌اند و با 4کلین‌شیت متوالی به استقبال آخرین مسابقه نیم‌فصل خواهند رفت. زوج روزبه و دانشگر در مرکز خط دفاعی فعلا جواب داده اما شاید نبرد با پدیده، سنگ محک مناسبی برای این تیم باشد. نه فقط در خط دفاع بلکه در تمامی خطوط آنها در برابر یکی از آماده‌ترین تیم‌های این فصل لیگ محک خواهند خورد. البته استقلال هنوز ضعف‌هایی دارد که برای ترمیم‌شان باید به پنجره نقل و انتقالات مراجعه کند اما باشگاه نیازمند یک انقلاب در ترکیبش نیز نیست و همین حالا ابزار خوبی برای رسیدن به موفقیت در اختیار دارد. دیدار با پدیده، بخش مهمی از واقعیت‌ها را در مورد تیم شفر روایت خواهد کرد.