این بزم فقر است پوست مردم را نکنید

رسول بهروش

کمتر از 10روز دیگر بازی برگشت فینال لیگ قهرمانان آسیا بین پرسپولیس و کاشیما در تهران برگزار خواهد شد. به‌ویژه اگر سرخپوشان در مسابقه رفت نتیجه نزدیکی کسب کنند، انتظار می‌رود استقبال تاریخی و چشمگیری از بازی برگشت صورت بگیرد؛ شبیه به همان اتفاقی که در مسابقه با السد در تهران رخ داد و چندصدهزار نفر ظرف چندساعت به سایت فروش بلیت هجوم بردند. ظاهرا همین مسئله هم باعث شده برخی عوامل نزدیک به باشگاه پرسپولیس به صرافت افزایش چندبرابری بهای ورود به ورزشگاه آزادی بیفتند و بلیتی را که در حالت عادی بین 10تا 35هزار تومان قیمت داشته، به نرخ عجیب و غریب 150تا 200هزار تومان برسانند. البته خیال آقایان تخت است که اگر در بازی رفت نتیجه نسبتا مناسبی کسب شود، بلیت‌های بازی برگشت با همین قیمت هم به‌فروش خواهد رسید؛ اما آیا چنین کاری عادلانه و منصفانه است؟

شاید همه جای دنیا قیمت‌گذاری شناور بلیت مسابقات عرف باشد و بهای ورود به ورزشگاه در مسابقات مهم افزایش بیابد، اما به‌خوبی می‌دانیم که فوتبال ایران شبیه همه جای دنیا نیست. امثال بارسلونا، رئال مادرید، یوونتوس و بایرن‌مونیخ کی و کجا دست گدایی به سمت مردم دراز کرده‌اند؟ امورات کدامیک از آنها با شیوه مجعول سامانه پیامکی اداره می‌شود و کدامیک از این باشگاه‌ها در بزنگاه‌های مالی رسما برای جمع‌آوری کمک از مردم شماره حساب اعلام کرده‌اند؟ حالا امکانات رفاهی ورزشگاه‌ها و مهارت‌های مدیریتی یک بحث مفصل دیگر است و کاری نداریم که ملت اگر این بلیت‌ها را به قیمت 5میلیون تومان هم پیش‌خرید کنند، باز از کله سحر باید راهی ورزشگاه شوند، وگرنه تضمینی نیست که بتوانند بازی را از نزدیک ببینند. پس این همه گرانفروشی به‌خاطر چیست؟ آن هم در شرایطی که باشگاه کاشیما آنتلرز تماشای بازی رفت را برای دانش‌آموزان و خانواده‌ها مجانی اعلام کرده و در بخش انتقال هواداران هم تسهیلات نقل‌وانتقالاتی درنظر گرفته است.

نکنید از این کارها؛ فوتبال ورزش فقراست. شاید برای این بازی خاص، مشتریانی وجود داشته باشند که پول‌های درشت‌تر از این را هم بپردازند و کک‌شان نگزد، اما عمده هواداران وفادار پرسپولیس از قشر دیگری هستند. خیلی از اینها که الان سر سفره آفتابی شده‌اند و لابد به رؤیای استوری‌گذاشتن با جشن قهرمانی فکر می‌کنند، در 10سال بدون جام پرسپولیس کنار شما نبودند. در آن سال‌ها که قهرمانی لیگ از هفته دهم غیرممکن می‌شد و همه بازی‌ها شکل تشریفاتی پیدا می‌کرد، این کارگرها وکارمندها و دانشجوها بودند که تیم را تنها نگذاشتند و پرسپولیس را از آب و آتش گذراندند. اما حالا اگر قرار باشد یکی از همان‌ها با 2فرزندش برای تماشای فینال به آزادی بیاید، باید حقوق یک‌ماهش را بپردازد. کنار مردمی باشید که کنارتان بودند. این روز روشن، پاداش کسانی است که تاریکی شب را بیدار ماندند. وگرنه آنهایی که بلیت چندصدهزارتومانی می‌خرند، در روزهای ناکامی تیم حتما تفریحات سرگرم‌کننده‌تری داشتند.