فرار از قشقاییگیت!
در فاصله 2 مسابقه طاقتفرسا با السد قطر، «نود ارومیه» تنها تیمی بود که روبهروی پرسپولیسِ برانکو قرار گرفت. در شرایطی که سرنوشت 6تیم از 8تیم حاضر در مرحله یکچهارم نهایی جام حذفی نیز مشخص شده، قرمزها با حریفشان در مرحله یکشانزدهم نهایی مسابقه دادند و نخستین آزمون جام حذفی در این فصل را پشت سر گذاشتند. از همان ابتدا، برانکو با یک سؤال بزرگ مواجه بود. آیا او باید در جدال با این حریف لیگ یکی، از نفرات اصلیاش استفاده میکرد؟ آیا بهتر بود نفرات اصلی استراحت کنند و نفرات جوانتر به جای آنها در ترکیب قرار بگیرند؟
در مورد تیم پروفسور، یک حقیقت واضح وجود داشت. این مربی حتی درصورت استفاده از نیمکتنشینهای جوان، باز هم ناچار میشد گروهی از بازیکنان باتجربه را به زمین بفرستند؛ چرا که اساسا «تعدد» بازیکن در تیم او وجود ندارد و در بعضی از پستها، نقشی به نام «ذخیره» در تیم تعریف نشده است. برانکو برخلاف سرمربی تیم ملی، بازیکنانی در اختیار ندارد که نامش در فهرست نباشد اما خودش را به متن بازیهای تیم برساند! مرد کروات نیمکت پرسپولیس، گزینه اول را برای خودش انتخاب کرد و تصمیم گرفت با نفرات اصلی به مصاف تیم ارومیهای برود. به جز علیرضا بیرانوند که برای تیم ملی به میدان رفته بود و بشار رسن که در سوگ مادرش به سر میبرد، همه مهرههای اصلی دیگر به اردوی بازی با نود دعوت شدند. یکبار دستکمگرفتن جام حذفی، رسوایی قشقایی را برای قرمزها رقم زده بود و حالا دیگر خبری از نمایش دلرحمی در مقابل رقیب فرصتطلب نبود.
پرسپولیس با همه داشتههایش به زمین آمد. بوژیدار روی خط دروازه ایستاد، شجاع، سیدجلال، انصاری و مصلح در ترکیب خط دفاعی به میدان رفتند، احمد نوراللهی، کمال کامیابینیا، آدام همتی و سیامک نعمتی بهعنوان هافبک در ترکیب گنجانده شدند و زوج علی علیپور و منشا در نوک حمله قرار گرفتند. با وجود این، پرسپولیس بهسختی و با گل از راه دور محمد انصاری، توانست زنده از این جدال خارج شود.
نود ارومیه برای دفاعکردن به آزادی آمده بود و این ماموریت را «تقریبا» بدون نقص انجام داد. آنها با دفاع مطلق و البته در مواردی خطاهای زیاد برای مهار پرسپولیس برنامه داشتند و در این برنامه، ناموفق نبودند. شوت سهمگین انصاری، محاسبات این تیم را بر هم زد و تبدیل به تنها تفاوت بزرگ 2 تیم در زمین شد. آنچه بیشتر از خود بازی و حتی این گل مورد توجه قرار گرفت، اما تکرار مصدومیت کمال کامیابینیا بود. حالا دیگر همه با داستان تکراری «کتف کمال» آشنایی کاملی دارند و خارجشدن او از ورزشگاه با آمبولانس، دیگر هیچکس را غافلگیر نمیکند. خروج کامیابینیا از زمین، بازگشت محسن ربیعخواه را بعد از 6ماه و 2روز رقم زد. ربیعخواه بالاخره دوران طولانی مصدومیت را پشت سر گذاشت تا دوباره تیمش را حداقل برای چند دقیقه همراهی کند. هافبک مورد علاقه برانکو هنوز یک بازیکن 90دقیقهای نشده و برای بهدست آوردن آمادگی کامل، باید زمان بیشتری صبر کند.
مصدومیت کمال، جدیتر از گذشته نیست و او مشکلی برای همراهی تیمش در جدال با السد ندارد اما بهنظر میرسد کتف او دیگر شرایط عادی نخواهد داشت و با نخستین برخورد، دوباره تغییر حالت خواهد داد. اگر کامیابینیا در آستانه دیدار با السد دچار مصدومیت جدی میشد، سرزنشها از برانکو نیز به اوج میرسید اما حقیقت آن است که مرد شماره 11پرسپولیس دیگر به یک بازیکن کاملا شکننده تبدیل شده و در هر لحظه از هر مسابقه، با خطر مصدومیت روبهرو میشود.
پس از جدال با نود ارومیه، ستارههای پرسپولیس از استقبال کمرنگ هوادارانشان در چنین روزهای حساسی گلایه داشتند. فقط 5هزار نفر به تماشای این مسابقه رفته بودند اما نباید از یاد برد که بسیاری از پرسپولیسیها از حالا در تدارک حضور در دیدار با السد قطر هستند و به جای این مسابقه نهچندان پراهمیت، خودشان را مهیای آن جدال حساس و بزرگ میکنند. در بسیاری از دیدارهای کماهمیت رئال و بارسا در جام حذفی نیز، استقبال کمی در نیوکمپ و برنابئو اتفاق میافتد و این موضوع ابدا نکته عجیب و دور از انتظاری نیست.
تیم برانکو در این سالها، بهخوبی در لیگ نتیجه گرفته و در آسیا، حرفهای زیادی برای گفتن داشته است. آنها با پروفسور از ناکامی در جام حذفی فاصله نگرفتهاند و شاید این فصل، زمانی برای حملهکردن به این جام باشد.