پای خانواده ها به امیریه باز شد

فتانه فرهادی| خبرنگار:

منطقه 11

حدود 50 سال از حضور علنی و تلخ افراد معتاد و کارتن‌خواب در پرتردد‌ترین دروازه ورودی ریلی پایتخت می‌گذرد. در این مدت، هر طرحی که در این نقطه مهم شهر به اجرا در آمد، از وعده مسئولان شهری و شورایی تا جمع‌آوری چند ساعته معتادان و کارتن‌خواب‌ها توسط کلانتری کارساز نبود. تا اینکه 2 سال پیش اهالی محله راه‌آهن خود آستین بالا زدند و برای نجات تنها بوستان محله چاره‌اندیشیدند. آنها دیوارکشی و محصور شدن پارک و ساماندهی و بازسازی اجزای مختلف بوستان را تنها راه نجات بوستان محله دانستند تا این بوستان بتواند باز آغوش سبزش را به روی اهالی محله باز کند. خوشبختانه توانستند تا حدودی موافقت و حمایت مسئولان شهری را جلب کنند اما حالا بعد از گذشت 2 سال از آغاز اجرای طرح و انتظار اهالی، این پروژه در پله‌های پایانی متوقف شده است. گزارش پیش رو آخرین تغییرات در این بوستان را بررسی کرده است. 

پارک امیریه تاریخچه‌ای نسبتاً طولانی دارد، نخستین نهال و درختچه‌هایش بیش از نیم قرن پیش در این محدوده کاشته شده؛ سال 1338. در آن زمان این محدوده به باغ‌راه‌آهن معروف بود و بچه‌های محله در آن بازی می‌کردند. 

اما اکنون اطراف پارک امیریه بافت مسکونی نسبتاً متراکمی دارد و خانواده‌های ساکن در این بخش از منطقه این روزها سهم چندانی از فضای سبز و امکانات این پارک ندارند، با این حال تغییرات ایجاد شده مانند حصارکشی و رسیدگی بیشتر به فضای سبز در ماه‌های اخیر، باعث خوشحالی این خانواده‌ها شده است. «رضا احمدی» و خانواده‌اش سال‌هاست ساکن محله‌اند و در همسایگی پارک امیریه زندگی می‌کنند. احمدی با ابراز خوشحالی از تغییرات ایجاد شده در بوستان می‌گوید: «سال‌هاست برای بردن بچه‌ها به پارک به محله‌های دیگر می‌روم. ما هم دوست داریم در هوای گرم به بوستان برویم در حالی که تا همین چند ماه پیش خانم‌ها و بچه‌ها برای گذر از بوستان و محدوده اطراف آن امنیت نداشتند، با حصار‌کشی و ساماندهی بوستان شهروندان محله خود را در امنیت آن سهیم می‌دانند.» یکی دیگر از ساکنان محله، «سحر ناطق‌زاده» معلم است و 4 سالی می‌شود که در مدرسه ابتدایی محله تدریس می‌کند و حالا این محله را به‌عنوان محل زندگی خود هم انتخاب کرده است. او می‌گوید: «خوشحالم از اینکه بچه‌ها با ذوق و شوق صدای خنده‌هایشان در پارک محله می‌پیچد و دیگر تصویر نازیبای آسیب‌ها دیده نمی‌شود و همین امنیتی برای حضور بچه‌ها و مادرها شده است اما از دیگر سو دلم می‌سوزد که پارک امکانات لازم برای بچه‌ها ندارد. کاش می‌شد رویای بوستانی سرسبز و مجهز برای بچه‌های این نقطه از جنوب شهر زودتر محقق می‌شد.» 


حمایت مسئولان در پله پایانی

«علی‌اصغر فراهانی»، دبیر شورایاری محله راه‌آهن که به همراه اهالی و آوردن مکرر اعضای شورای‌شهر به محله و گرفتن موافقت مسئولان منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای موفق شده است با تغییر شکل پارک راهی برای گریز از آسیب و پاکسازی دائمی آن پیدا کند می‌گوید: «از اسفند ماه 95 تلاش‌ها برای تغییر شکل پارک امیریه نتیجه داد و در این طرح اطراف بوستان با وجود مشکلات و مخالفت‌ها حصارکشی و 3 در ورودی برای آن در نظر گرفته شد. این مهم‌ترین کار برای پاکسازی بوستان از آسیب‌های اجتماعی بود. انتهای پارک باید مسدود می‌شد اما به خاطر ایستگاه بی.آر.تی مسدود نشد. قرار بود فضای ایستگاه به پارک اضافه شود اما آن را به پیاده‌رو خیابان ولی‌عصر(عج) اضافه کردند. بخش دیگر فضای بی‌دفاع داخل بوستان بود که تصمیم گرفتیم آن را به شهربازی تبدیل کنیم. متأسفانه به رغم آمادگی ها از 3 ماه پیش منتظر حضور کارشناس دادگستری برای قیمت‌گذاری زمین و تحویل آن به پیمانکار هستیم اما این کار انجام نشده است.» اگرچه بنا به گفته وی، 60 تا 70‌درصد کار عمرانی بوستان انجام شده اما بوستان به دلیل نداشتن بودجه همچنان برای حضور خانواده‌ها چندان مناسب نیست.

تغییر اسم پارک به بوستان مادر و کودک، نبود تجهیزات مناسب برای زمین بازی کودکان، تعویض نشدن مبلمان، محل نامناسب سرویس‌های بهداشتی از جمله مواردی است که فراهانی به آنها اشاره می‌کند و می‌گوید: «با اقدامات عمرانی 70‌درصد معضلات در محدوده کمتر شده است ولی برای تکمیل پارک به حمایت مسئولان نیاز داریم چون فقط یک نگهبان در این پارک فعال است و برای کاهش صددرصدی آسیب‌های اجتماعی باید در این زمینه ساز و کار جدی‌تری فراهم کرد.»اصلی‌ترین و مهم‌ترین تغییر پارک امیریه که باعث پاکسازی آن از آسیب‌های اجتماعی شده، دیوار‌کشی اطراف آن بود که در مرحله اول انجام شد اما مسدود نشدن یکی از درهای پارک باعث شده است، شهروندان نگران بازگشت وضعیت پارک به حالت سابق باشند. معاون خدمات شهری و محیط‌زیست شهرداری منطقه 11 در پاسخ به این سؤال که آیا با مسدود شدن همه ورودی‌های پارک و ماندن ورودی اصلی، به حالت قبل آسیب‌های اجتماعی به پارک بر نمی‌گردد می‌گوید: «هدف از محصور شدن پارک این است که در ساعت‌های شب مثلاً 12 شب تا 6 صبح از ورود افراد متجاهر به پارک جلوگیری شود. ما نمی‌توانیم در روز مانع از ورود افراد به داخل پارک شویم.» «کوروش خرد»، درباره تغییر نام پارک به بوستان مادر و کودک هم می‌گوید: «این تغییر نام به شیوه‌نامه، موافقت‌نامه و به بررسی نیاز دارد تا عملیاتی شود. اما از هر‌کاری در جهت رضایتمندی شهروندان استقبال می‌کنیم.» 


معضل پارک امیریه به تاریخ می‌پیوندد

«محمد دوست حسینی»، شهردار ناحیه 4 هم انجام عملیات فیزیکی در پارک را مثبت توصیف می‌کند و می‌گوید: «برای جابه‌جایی ایستگاه بی.آر.تی که ضلع جنوب غربی پارک به آن وصل بود رایزنی و مجوز گرفتیم و ایستگاه به خیابان کارگر منتقل شد. شهربازی بحث ثانویه است که آن هم انجام می‌شود. با از بین رفتن فضاهای بی‌دفاع، تقریباً پارک تحت کنترل ما است و معضل پارک امیریه برای همیشه به تاریخ می‌پیوندد.»