نشانی: خیابان زیبا

فاطمه عباسی | روزنامه‌نگار

روی نقشه‌، خیابان‌ها تنها خطوطی ممتد و بی‌جان هستند؛ رگ‌هایی خاکستری که شمال را به جنوب یا شرق را به غرب می‌دوزند؛ یک ضرورت کاربردی برای رسیدن. اما کافی است پا از نقشه بیرون بگذاریم و سنگفرش همین خطوط را لمس کنیم تا معادله تغییر کند. اینجا، در واقعیت جاری شهر، برخی از این مسیرهای خاکستری آنقدر سرشار از زندگی، تاریخ و زیبایی می‌شوند که دیگر «چگونه رسیدن» مطرح نیست؛ خود خیابان به مقصدی برای کشف شدن تبدیل می‌شود. این یک پدیده نوین در فرهنگ سفر و گردشگری شهری است. امروزه در برنامه‌های سفر گردشگران کنار نام موزه‌ها، کاخ‌ها و باغ‌های تاریخی نام یک خیابان هم نوشته می‌شود: «قدم زدن در چهارباغ عباسی»، «عکاسی در بلوار معلم رامسر» یا «تجربه شب‌های میدان شهرداری رشت». این خیابان‌ها از کارکرد صرفا عبوری خود فراتر رفته و به جاذبه‌هایی مستقل بدل شده‌اند؛ موزه‌های روبازی که برای تماشایشان نیازی به خرید بلیت نیست. تنها کافی است در آنها قدم بزنی، نفس بکشی و بخشی از تئاتر زندگی روزمره شوی. در این گزارش سراغ همین مقصدهای شهری می‌رویم؛ خیابان‌هایی که دیدنشان یک برنامه سفر کامل است.